Azért, hogy van, aki hisz bennünk, amikor mi nem hiszünk magunkban.
a családi vakációkért.
Azért, amikor egy madár dalára ébredünk.
egy jó masszázsért.
A frissítõ túrákért, amelyek kiszakítanak a hétköznapokból.
Azért, hogy léteznek barátságok, amik távolságtól függetlenek.
A jól sikerült házi vacsorákért.
a belső erőért.
Azért, amikor valaki megérti a kimondatlan érzéseinket.
Az önzetlen szeretetért, amit mások adnak nekünk.
A kertészkedésért, amely összeköt a földdel.
A szél fuvallatáért, amely végigsuhan a réten.
Azért, amikor valaki felismeri a bennünk rejlõ lehetõségeket.
A jó bor és a baráti beszélgetések összhangjáért.
Azért, hogy a mûvészet által új világokat fedezhetünk fel.
Az együtt töltött pillanatokért a családdal.
Azért, amikor valaki megbocsát nekünk.
A vízesések szépségéért.
A pillanatért, amikor egy virág kibontja szirmait.
A hullámok hangjáért, ahogy a parthoz csapódnak.
Azért, amikor valaki emlékszik a kedvenc édességünkre.
Az esti szélért, amely a mezõkrõl hozza a virágok illatát.
a naplementés sétákért.
A frissen sült péksütemények illatáért egy reggeli sétánál.
a régi fényképekért.
Azért, amikor valaki kinyitja elõttünk az ajtót.
Azért, amikor egy ismeretlen helyen is otthonra találunk.
Azért, amikor egy film vége után még sokáig gondolkodunk a történeten.
A képességért, hogy elengedhetjük a múltat.
A madarak csicsergéséért reggelente.
A lehetõségért, hogy új helyeket fedezhetünk fel.
Az érzésért, amikor valaki köszönetet mond.
Azért, amikor valaki finom étellel vár otthon.
Azért, amikor valaki megnevettet minket.
A szeretetért, amit egy öreg kutya szemeiben látunk.
A nyári piknikekért a fák árnyékában.
Az önállóan töltött idõért, amely segít megismerni önmagunkat.
Az új dolgokért, amelyeket minden nap tanulunk.
A régi filmekért, amelyek nosztalgiát ébresztenek.
A levendula illatáért, amely megnyugtat.
A friss eper ízéért egy nyári napon.
Azért, amikor egy inspiráló történet megérint és elgondolkodtat.
A természet szépségeiért, amelyek elvarázsolnak.
A régi templomok harangszójáért.
a tavasz első virágaiért.
a nyugalmas időkért.
Azért, amikor valaki megosztja velünk a titkait.
Azért, amikor egy jó baráttal hosszan beszélgetünk az élet értelmérõl.
Az úszásért a természetes vizekben.
A nyugalomért, amit egy hegyi tó partján érzünk.