Nem hasonlít az anorexiás modellekre, de számít ez? A szépségnek számtalan megjelenési formája van.
Naponta legalább egyszer nevessünk. Van a nevetésben valami, ami könnyebbé teszi az életet.
Millió nő között alig akad egy tökéletes szépség. A többi elnézésre, megértésre szorul. Csak a lélek pótolhatja a fogyatékosságokat.
A Pokol nem is olyan rossz, ha van veled egy angyal.
Legjobban arra figyelj, aki mást gondol, mint te. Nagy a valószínűsége, hogy tőle tanulhatsz a legtöbbet.
Mindig óvakodj attól, aki hízeleg nekünk, odadörgölődzik ahhoz a hatalomhoz, mit nekünk tulajdonít.
Ha egy ember semmit sem talál, amiért meg tudna halni, akkor élnie sem érdemes.
Igaz, hogy aki kíváncsi, hamar megöregszik, de tudod, a megelégedettség fiatalít.
Kerülöm, hogy bármit is csináljak, mert amit nem csinálok, abban nem vallhatok kudarcot.
Ami érdekes, az mindig egy kicsit hátborzongató.
Alaposan téved, aki azt hiszi, hogy meg tud lenni önmagában is, hogy nincsen szüksége senkire; de még nagyobbat téved az, aki úgy gondolja, hogy őnélküle nem lehetnek meg a többiek.
A szerelemhez vezető út nagyon nehéz. (…) Mert ez az út vagy az égbe röpít, vagy a pokolba taszít.
A figyelem az élet elkerülhetetlen része. Nem olvadhatok bele mindig a környezetbe.
Minden őrült bölcsességnek gondolja a bolondságát, és a mások bölcsességét pedig bolondságnak.
A legfontosabb üzenet a családunk köréből nem az, amit szavakkal mondtak el, hanem amit beszéd nélkül is megérezhettünk: az, ahogyan az élethez viszonyulnak.
Ha biciklivel indulsz valahová, nem nyomhatod le mindkét pedált egyszerre, mert felborulsz. Haladni csak úgy lehet, ha az egyik pedált nyomod, a másikat elengeded. Nyomás és elengedés együtt: ez a haladás titka.
Nem mi birtokoljuk a földet: a föld birtokol minket.
A problémát mindig a szituációban lévő ember fújja föl, a környezet általában nem úgy reagál, ahogy várja.
Ha virágos az út, ne kérdezd, hová visz!
A hatalom csak eszköz, végcél a népek boldogítása.
A férfira két fogyatékosság jellemző: a szerénység és a nő.
Ha mindig többet akarsz, akkor elmulasztod azt, ami már eleve a tiéd.
A tanács veszélyes ajándék, még akkor is, ha bölcsek adják bölcseknek, mert minden szándék rosszra fordulhat.
Kimutatni az érzéseket: ez (…) fontos. Olyan ez, mint amikor azt mondom valakinek, hogy mennyire szeretem, mennyire fontos nekem, de nem ölelem át.
Aki nem szereti haragodat, gyűlölni fogja mosolyodat is.
Az ész nem ad erőt. Azt csak a szív adhat.
Mindenki kibírhatatlan (…), csak azok elviselhetők, akik tetszenek nekem, azok is csak azért, mert tetszenek nekem.
A megértés hozzásegít az elfogadáshoz, az elfogadás pedig a gyógyulás feltétele.
Mélyen és komolyan gondolkodó emberek a közönséggel szemben bajos helyzetben vannak.
Nem tudok olyan jó lenni, amilyen szeretnék, de olyan rossz se, amilyennek lennem kéne.
Nem értek egyet azzal, amit mondasz, de életem végéig harcolni fogok azért, hogy mondhasd.
Könnyű hűségesnek lenni – impotensen. A helytállás csak a reális kísértések visszautasításával mérhető.
Együtt erő vagyunk, szerteszét gyöngeség.
Az élethez idő kell és sok-sok kapcsolat.
A jövő nem fogja jóvátenni, amit te a jelenben elmulasztasz.
Ebben a korban már gyorsan meg kell gyónnom a bűneimet, mielőtt elfelejtem őket.
Lehetetlen az, hogy mindenki egyformán éljen.
Ahol a szavak elhagynak bennünket, ott kezdődik a zene.
Bizonyosságra törekedni és elfogadni a bizonytalanságot… Kemény prés ez, mégis szorításából született meg minden igaz bölcsesség, ima, művészet.
Mégis hogyan találhatná meg az ember, amit keres, ha nincs is meggyőződve arról, hogy egyáltalán létezik?
Milyen bolond is tud lenni az ember, ahelyett, hogy örülne, hogy szeretik, átkokat fogad, mert az a szeretet nem az ő szája íze szerint való.
Ha megharagszol a kritikusra, szinte biztosra veheted, hogy igaza van.
Nem annyira az érint meg másokat, amit mondunk, mint az, ahogyan élünk.
Én soha nem bocsátottam meg senkinek semmit. Ez nyilvánvalóan jellemhiba, de a fenébe, mindenkinek kell legalább egy.
Semmi sem feszíti annyira túl, semmi sem teszi annyira tönkre az idegeket, mint a várakozás.
Minél kevesebbet tudnak az emberről, annál többet gondolnak rá.
Aki az emberek bölcsességére számít, az bizony csúfot lát; hanem aki a bolondságukra számít, az mindig célba talál.
A művészet nem más, mint a találékonyak menedéke az élet unalma elől.
A hibák majdnem mindig könnyebben megbocsáthatóak, mint a módszerek, melyekkel takargatni próbálják őket.
Az ember sem nem angyal, sem nem állat, s a legnagyobb baj az, hogy aki angyal akar lenni, állattá lesz.