Tragikus sors a mi korunké: szükségünk van egy vallásra, de sehol sem találunk hozzá istent!
A legkönnyebb elkerülni a felelősséget, ha kijelented: „enyém a felelősség.”
Születésem előtt valami szörnyű, főbenjáró bűnt követhettem el. Születés által életre lettem ítélve.
A társadalmi élet hazug formái elvadították már bennünk az őszinteséget.
A magány lelki egészségünk része, nem szabad együtt maradni olyan partnerrel, aki ezt nem engedélyezi számunkra.
Vissza lehet álmodni mindent, de úgy élni benne, mint akkor, már nem lehet.
Aki csak magára gondol, annak problémái vannak, aki azonban másokra, annak izgalmas feladatai.
Ha azt látod, hogy sokan megelőztek, gondolj arra: hányan vannak, akik még utol sem értek.
Az élet betegség, melyből tizenhat óránként folyton kigyógyít minket az álom. Tüneti kezelés; valódi gyógyszer a halál.
Beszélünk hosszan és szépen – s aztán azt hisszük, hogy tettünk valamit.
Nem az a kedves, aki szép, hanem az a szép, aki kedves.
Soha, semmi nem teheti meg nem történtté a szenvedést, amit okoztunk egymásnak.
Nem az a fontos az életben, amit kapunk, hanem az, amit adunk.
A félelem ragályos. Elkapható. Néha az is elég, ha valaki kimondja, hogy fél, és a félelem valósággá válik.
A név olyan, mint egy lobogó.
Rettenetes, hogy a tényektől sosem tudhatjuk meg a valóságot.
Az embernek csak a teste születik meg világra éretten; a lelkének még sokáig szüksége van egy magzatburokra, amely mögött ellenmondó elemeiből magát fölépítheti.
Nekünk kell a változássá lennünk, amit a világban látni akarunk.
Minden titok annyit ér, amennyit azok az emberek jelentenek számunkra, akik elől rejtegetjük őket.
Aki nem tanul a múltból, azzal bűnhődik, hogy megismétli a régi tévedéseit.
Nem az években rejlik a hosszú élet titka. Az emlékezet nélküli ember száz esztendőt megérhet, mégis úgy érezheti, rövid élete volt.
Nietzsche szerint, amit az ember másnak hazudik, elenyésző semmiség amellett, amit az ember önmagának hazudik.
Még az igazi szeretetteljes kapcsolatban is szükségük van az embereknek mozgástérre.
Minél alacsonyabb valakinek az önértékelése, annál jobban vonzódik azokhoz, aki szeretik őt. Minél magasabb az önértékelése, annál inkább szabad abban, hogy kivel létesít és tart fenn kapcsolatokat.
Amit a szem nem lát, amiről az elme nem tud, az nincs.
Még nem szerettem senkit úgy, mint téged. Ezt nem kell kiérdemelni. Csak viszonozni.
Legjobban arra figyelj, aki mást gondol, mint te. Nagy a valószínűsége, hogy tőle tanulhatsz a legtöbbet.
Az ember az álmokból tudja meg, kicsoda is ő valójában.
Csak akkor beszélj idegen nyelven, ha erre föltétlenül szükség van!
Az emlékezet a leghosszabb betegség, mert annak az idő a gyógyszere.
A szerelemhez vezető út nagyon nehéz. (…) Mert ez az út vagy az égbe röpít, vagy a pokolba taszít.
A boldogság egy pillangó. Ha kergetjük, kisiklik a kezünk közül, de ha csendben leülünk, az is lehet, hogy leszáll ránk.
Ha a lehetetlent kizártuk, ami marad, az az igazság, akármilyen valószínűtlen legyen is.
Amint megszeretsz valakit, többé nem tudsz logikusan gondolkodni róla.
Légy hasonló az égen szálló madárhoz… aki a törékeny gallyon megpihenve átéli az alatta tátongó mélységet, mégis vígan énekel, mert bízik szárnyai erejében.
Az ember néha annyira vágyik a változásra, hogy teljesen megfeledkezik a félelméről.
A munkás méhnek nincsen ideje búbánatra.
A görcsös kapaszkodás nem a szoros érzelmi kapcsolódás, hanem a bizalmatlanság jele.
Merjünk nagyok lenni, s valóban nem olyan nehéz, de legyünk egyszersmind bölcsek is!
A csönd és a nyugalom nem fejleszti a jellemet. Csak a szenvedés és a megpróbáltatás nyomán erősödik a lélek, tisztul az éleslátás, támad fel az ambíció és jön el a siker.
Azt gondolom, ilyen világban nem akarok élni. El akarok égni, azt akarom, ne is maradjon utánam semmi ebben a sötét, idétlen világban, csak hamu.
Fordítsd az arcodat a nap felé, és minden árnyék mögéd kerül.
Ígértem és hazudtam én épp eleget életemben, s az egyetlen különbség az volt, hogy melyik oldalról nézte az ember.
Ha megpróbálod elfojtani az érzelmeidet, újra feltörnek majd, és kísérteni fognak.
A kudarc nem a vég. A kudarc csak a kezdet.
Azt a legnehezebb befejezni, amit el sem kezdesz.