Olyan lapokra tettem fel az életem, amelyekről azt sem tudom, hogy egyáltalán benne vannak-e a pakliban.
A nő addig szép, amíg szeretik.
A türelmetlenek boldogtalanok, mert mindig akarnak valamit, s mindig azt kapják, amit nem akartak.
Az érzelgős emberek már csak ilyenek: mindig a másik ember nyakába zúdítják a problémáikat.
A művészet épp olyan szükséglete az embernek, mint az evés és ivás.
A csoda csakis azé, aki hisz benne.
Arra gondolunk legtöbbször, akit legjobban szeretnénk elfelejteni.
Aki nem hisz, annak mások sem hisznek.
Semmi siránkozás sem tud hozzátenni egyetlen percet sem az életéhez, nem ad több szívverést, lélegzetet sem.
A pénz jobb, mint a szegénység, már csak anyagi szempontból is.
Fokozatosan jöttem rá, hogy a legtöbb esetben a világ ígéretei csupán illúziók; az a legjobb és legbiztosabb, ha hiszünk önmagunkban, és tisztában vagyunk saját értékeinkkel.
A Biblia azoknak való, akik nem hisznek. Hogy meggyőzze őket. Ha viszont egyszerűen csak hiszel, és kész, akkor ez az összes mese nem érint.
Rossz és jó között van egy kis hézag is. És ebbe a kis hézagba nem csupán Te, de az emberiség kilencvennyolc százaléka kényelmesen belefér.
Túl sokat gondolkodsz. A gondolkodás csak szenvedést hoz. Légy egyszerű!
Föl kell vállalnunk a jelen fájdalmat a jövőbeli megelégedettség reményében, ahelyett, hogy a jelen megelégedettséget választanánk, abban a hiszemben, hogy a szenvedés így elkerülhető lesz
Ha valaha kell majd neked az életem, csak gyere érte és vidd.
20 évvel a szerelem gyönyör; 30: életszükséglet; 40: szokás; 50: gyöngeség.
A szeretetben mindig van valamennyi őrület. De az őrületben is mindig van valamennyi ész.
A tekervényes utak nem vezetnek jóra.
Vannak ilyen ölelések, amikor az ember úgy érzi, egybeolvad a másikkal. Néha a vágy ölelése ez, néha viszont a biztonság utáni vágy mozgat, és így menekülünk ahhoz a másik felünkhöz, akivel összebújva talán a legnagyobb borzalmakat is át lehet vészelni.
A hiú ábránd a reménytelenségnél is rosszabb.
Ha az ember nem eszik, ugyan mi vigaszt merít abból, hogy esetleg más sem eszik?!
Az ember csak akkor tud hűvös fejjel cselekedni, ha a dolgok nem érintik személyesen.
Reszkessen minden férfi, aki egy asszony kezét elnyeri, és nem tudja fölkelteni annak szívében a legforróbb szenvedélyt!
Akik rá tudnak venni, hogy abszurd dolgokban higgy, rá tudnak venni kegyetlenkedésekre is.
Ember nem lehet többfelé hűséges.
A szenvedély elsodor. Az ész a gyeplő, amely megfékez.
A boldogság mindig egy hajszálnyira volt. De ez a hajszál nem az emberi természet?
Az út maga sokkal fontosabb, mint az, ami útnak indított.
A szerelem lényege, hogy két magányos lélek köszönti, megérinti és megvédi egymást.
A nő barátait elfelejti, szerelmeit soha. A férfi szerelmeit elfelejti, barátait soha.
Nem a szerelem a legdrágább érzelem (…). A legdrágább érzelem a gyűlölet. Mert a gyűlölet élve emészt el, jóval azelőtt, hogy megölne.
Akik nem élnek derűsen feleségükkel, s nem vonják be őket a játékba és nevetésbe, arra tanítják őket, hogy külön keressenek maguknak gyönyöröket.
Legyünk hálásak minden napért, mert úgysem tudjuk, mit hoz a holnap!
Törvénynek és erkölcsnek nincsen hatalma a gazdagokon.
Kegyelmet hogy remélsz, ha nem gyakorlod?
Megbocsátani csak annak lehet, aki magának is meg tud bocsátani.
A házasságot csak a házasságtörések teszik tűrhetővé.
Fölfedeztem, hogy amint lehetőségünk nyílik engedni a kísértésnek, nyomban engedünk. Minden emberi lény kész rosszat cselekedni, csak a körülményektől függ, hogy valóban meg is teszi-e.
Legszebb emlék a szeretet, melyet mások szívében hagyunk magunk után.
A megbocsátás luxus, pedig életmódnak kellene lennie.
A szerelem a világ leghatalmasabb ereje, amely a leginkább emberi.
Semmiféle megbánás nem teheti jóvá az elmulasztott lehetőségeket.
A szerelem az, ha mindig látjuk a másik szépségét, akkor is, ha mások már nem.
Ne akarj mindenáron jó lenni, mert egyrészt nem fog sikerülni, másrészt nem fogják sem megbocsátani, sem megbecsülni!