Gyakran egész nap nem ettem, s egész éjszaka nem aludtam, hogy gondolkozzak. Nem használt, tanulni jobb.
A hiba, az hiba! Ha egy újabb hibát követünk el, abban sincs semmi kivetnivaló, de ugyanazt a hibát kétszer elkövetni ostobaság.
A félelem erős motivációs tényező. Talpra állított, és hajtott tovább.
A szerelem gyakran elhal az idő múlásával – de még gyakrabban a távolsággal.
Rettentően féltem, hogy többé nem lesz alkalmam így együtt lenni vele – soha többé nem beszélgetünk ilyen őszintén, mint most, amikor leomlott a kettőnk közt emelkedő fal.
Mindig azé az utolsó szó, akinek a keze nincs megkötözve.
Nem az a lényeg, hogy mit hallgatsz, hanem az, hogy hogyan hallgatod, mert az üzenet ott van mindenütt.
Halálig mindent kibírunk úgyis, kár volt annyira félteni magad!
Nem csak ahhoz kell bátorság, hogy az ember kiálljon és beszéljen, hanem ahhoz is, hogy leüljön és meghallgassa a másikat.
Állítólag a nők velük született joga, hogy kéressék magukat.
Ha nincs erőd égni, fényt sugározni, legalább ne álld el mások elől!
Nincs idegesítőbb a gyermeki csacsogásnál, és nincs szomorúbb a csendnél, ami utánuk marad.
Tévedéseink elől nem menekülhetünk, mert önmagunkat mindenhová magunkkal visszük.
Olykor-olykor arra is szükség van, hogy a hazugságot hazugsággal tetézze az ember.
Mindennek, ami történik veled, nemcsak oka, de célja is van!
Ha valaki azt mondja, hogy nem akar valamiről beszélni, akkor ezt rendszerint úgy kell érteni, hogy nem is tud egyébre gondolni.
Minden elmúlik, és helyet ad másnak: leggyötrőbb fájdalmainkat is feloldja az idő.
Szerelmes voltam belé, de nem annyira, hogy ez mindent megváltoztasson: csak ahhoz volt elég, hogy mindkettőnket meggyötörjön.
Vicces, miként gyűlölnek meg, ha sikeres vagy. Bár ne így lenne. Csodálatos lenne úgy élvezni a sikert, hogy az ember ne látná azokat a tekinteteket maga körül.
Aki gyalog van, az ne válogasson a hintókban, hanem üljön fel mindjárt az első kínálkozó járműre.
Néha veszélyes, ha megállunk és gondolkodunk. Néha egyszerűen tovább kell menni.
Nemcsak az a titok, amit nem tud senki. Olyan titok is van, amit mindenki tud, de mindenki tudja róla, hogy titok.
Egy dolog tudni, hogy a halál vad, megállíthatatlan sebességgel közeleg, s más látni, ahogy lecsap.
A kis dolgok nagy helyet foglalnak el életünkben.
Az emberek általában teli szájjal zabálják a kellemes hazugságot, viszont csak cseppenként nyelegetik a keserű igazságot.
Meggyőződése vajmi kevés embernek van. Legtöbben azt sem tudják, mi az a meggyőződés. Az ilyeneknek csak véleményük van, amelyet a körülményektől (…) függően változtatnak.
Az ember csak azt a művet tiszteli, amit maga alkotott.
Hazajön a rendőr fia az iskolából: – Apa! Hallottam egy jó rendőr viccet!– Ejnye kisfiam, hiszen én is rendőr vagyok…– Nem baj, akkor majd lassan mondom…
Elég nehéz egy embertől elvenni valami olyat, ami boldoggá teszi, és még nehezebb, amikor úgy tűnik, az az egyetlen dolog.
Ami fáj, az nevel.
Az emberek sokszor használják a telefon nevű szerkezetet, mert nem bírják egymás közelségét, de ugyanakkor rettegnek a magánytól.
Gondoljon mindazokra, akikre nem fordít elég figyelmet, mert egy napon, mikor eltűnnek az életéből, túl késő lesz!
Megfigyelte, hogy az események gyávák: egyenként nem történnek meg, csak csoportosan, bandában mernek rárontani.
Képtelen volt sírni – „ez a fájdalom túl nagy a könnyekhez”.
Mindannyian hibázunk. Méghozzá elég sokszor. A hibák ahhoz szükségesek, hogy ne állapodjunk meg, ne legyen életünk olyan, mint az állóvíz. A hibák tovább löknek, előre késztetnek bennünket.
Ha nem toleráljuk eltérőségeinket, akkor életünk jelentős részében küzdeni fogunk egymással.
Tud az ember szenvedni a szerelemtől. Éjjel-nappal, folyton csak arra a valakire gondol, aki nem akarja őt többet látni, tépelődik, mi a jobb: írni neki, felhívni, vagy csendben viselni az álmatlanságot.
– Miért megy a szőkenő konzervekkel a tetőre??– Mert az van rájuk írva, hogy szavatosság a tetőn.
Nincs őszintébb szeretet, mint az étel szeretete.
A halál nem semmisíti meg az életet, csak átváltoztatja.
Aki elhiszi a hazugságot, táplálja azt.
A bűnben a legnagyobb rossz talán az, ha valamiféle jó, netán a szeretet és igazság nevében követjük el.
Nincs a világon se jó, se rossz: gondolkozás teszi azzá.
Az ember ne próbálkozzék a gondolkozással, ha a megfelelő készülék nem áll rendelkezésére.
Az élet vagy vakmerő kaland, vagy semmi.
Függetlennek lenni, a keveseknél is kevesebbek dolga: – ez az erősek előjoga.
Amit az ember nem szerez meg, mindig jobbnak látszik annál, mint amije van. Ebben rejlik az emberi lét romantikája és hülyesége.
Ha ötven millióan hisznek is valami ostobaságban, attól az még ostobaság.
Egyszer mindenkinek fel kell adnia!