Ne bánkódj, ha gondjaid vannak a matematikával, biztosíthatlak, az enyémek sokkal nagyobbak.
Azok számára nincs boldogság, akik nagyon korán feladták az álmaikat, és beletörődtek a szürkeségbe.
Néha az a legokosabb, ha hagyjuk a csudába a dolgokat.
Egy gyermek olyan, mint egy forradalom (…): az ember elindítja, de nem szabályozhatja, mi lesz belőle.
Az élet nem az, amit az ember átélt, hanem az, amire visszaemlékszik, és ahogy visszaemlékszik rá, amikor el akarja mesélni.
Hatalom csak annak járna, aki nem vágyik hatalomra.
A férfiak azt hiszik, hogy szeretetre méltó zsarnokok, pedig lehet, hogy egyszerűen csak rémisztőek.
Mindenki tévedhet, de csak a balga ragaszkodik tévedéséhez.
Ha megvakulnék, arcának emléke segítene életben maradni az örök sötétségben.
Akár azt hiszed, képes vagy rá, akár azt, hogy nem, igazad lesz.
Mindenkinek csak annyi boldogság jut részül, amennyit viselni méltó.
Csak az ismeretes dolgok biztonságosak. Csak az ismeretest tűrhetjük meg. Az ismeretlen… sebezhetőséget jelent.
Nem számít, hogy szenátor vagy ajtónálló, senki nem immúnis a meleg mosoly és a kemény kézfogás ellen.
Csak áltattam magam, hogy elmúlt, pedig azért is nem tudtam senki mást szeretni, mert még magam elől is titokban az övé maradt a szívem.
Van valami titkos erő, ami egybe tud kapcsolni két lelket, értesíti őket arról, amit egymásért éreznek, és össze is hozza őket, minden távolság ellenére.
Ha úgy érkezel a világra, hogy tudod, hogy szeretnek, és így is távozol, mindennel meg tudsz birkózni, ami a kettő között történik.
A félelem erős motivációs tényező. Talpra állított, és hajtott tovább.
Ha szeretek valakit, akkor egyszerre ismerem fel benne, akivel teljesen egy vagyok, s aki teljesen más, mint én.
Egy szülőnek… nem szabad elhagynia a gyerekét, csak – csak ha kényszerítik rá.
Ha esetleg veszít az ember, hát veszít. Nem lehet mindig nyerni. De mindig jön egy másik verseny, amit meg lehet nyerni, és meg is kell!
A gyerekeknek minden javakból a legjobbat szoktuk juttatni – a versekből, az irodalomból is azt kellene.
Most van rám szükséged. És nekem is most van rád szükségem. Összeillünk. Ezt te is tudod.
Aki szörnyetegekkel harcol, ügyeljen, nehogy közben szörnyeteggé váljék.
Vajon a Sorstól azt kapjuk, amit érdemlünk, vagy amit kapunk, arra válunk érdemessé?
Mindent akartam, ami nem volt az enyém. Ám amikor megkaptam, már nem pontosan az volt, amire vágytam.
A zavaros igazság nem igazság.
Minden emberi kín apróságokból fakad.
Bármit csinálsz veszélyes helyzetekben, az a lényeg, hogy gyorsan csináld.
Ha olyan tüzet oltasz el, amit te gyújtottál, azért nem jár dicséret.
A boldog ember jól érzi magát, szórakozik, és közben megváltoztatja a világot, mintegy mellesleg.
A másnaposság nem az italtól van, hanem attól, akivel együtt ivott az ember.
Ne várj, a legjobb alkalom soha nem fog elérkezni. Kezdj hozzá ott, ahol éppen most vagy, és használj bármilyen eszközt, ami csak a kezedbe kerül, hiszen a legjobb szerszámokat útközben úgyis meg fogod találni.
Csak olyasmit olvasok szívesen, amit nem értek. S mivel nem értem, számtalan értelmezést el tudok képzelni.
Amíg kisebbségek vannak, a többségnek mindig lesz baja velük. Ezen nem lehet segíteni, csak enyhíteni.
A méh számára a virág az élet forrása, és a virág számára a méh a szeretet követe, és mindkettőjük számára, méhnek és virágnak egyaránt, örömöt adni és kapni egyszerre szükség és boldogság.
A szőke nő utazik a buszon. Leszáll, nem veszi észre, hogy kilóg a bal melle. Egy férfi odamegy és kedvesen szól neki, mire ő:– Úristen, a gyereket fenn hagytam a buszon!
Vajon az otthon olyasmi-e, ami egyszer csak kialakul egy helyből, ahol sokáig él valaki, vagy olyasmi, amit a végén megtalál az ember, ha elég sokáig és elég erősen akarja?
Mint az üres beszédű társalkodót: úgy kerüld a tartalmatlan könyvet.
Az élet végső soron nem más, mint kis győzelmek és nagy kudarcok sorozata. De mi mást tehetne az ember? Adja fel?
A hiba, az hiba! Ha egy újabb hibát követünk el, abban sincs semmi kivetnivaló, de ugyanazt a hibát kétszer elkövetni ostobaság.
Ha van egy olyan férfi, akit szívvel-lélekkel szeretünk, akkor szinte mindenkivel könnyű szeretetteljesnek lenni.
A megbocsátás a sértettet tisztítja meg, nem a sértőt.
A róka kérdezi a nyuszikát:– Miért van ilyen rövid füled?– Mert romantikus alkat vagyok– Hmm??-Tudod annyira figyeltem a madarak csicsergését, hogy nem hallottam a fűnyírót.
Egy jelentéktelen nő, amikor szerelmes: életében először meglátja önmagában a szépség lehetőségét.
Akárhogy is van, minden kapcsolat érték, s ameddig lehet, megőrzendő ebben a rideg és egyre ridegebbé váló világban.
Előfordul, hogy amire vágysz, ott van az orrod előtt. Csak ki kell nyitnod a szemed, hogy észrevedd.
Egyszerűbb panaszkodni, mint kiverejtékezni a megoldást. És vég nélkül – sokaknak és sokszor elismételve ugyanazt – panaszkodunk!
A kulcs (…), hogy találj valakit, akinek az őrültsége passzol a tiédhez.
Ösztönszerűleg inkább hajlunk a reményre, mint az aggodalomra – amint szemeink is maguktól a világosság felé fordulnak, nem a sötétség felé.
Egy nő még akkor is emlékszik az első csókra, amikor a férfi már az utolsót is elfelejtette.