Azért születünk, hogy szenvedjünk, és szenvedéseink által erősebbekké váljunk.
Tarts ki, vagy pusztulj el, de meg soha ne hajolj.
Ha az élet egy játék, akkor tudasd az emberekkel a szabályokat.
Egyszer egy filozófus azt kérdezte: azért vagyunk emberek, mert a csillagokat bámuljuk, vagy azért bámuljuk a csillagokat, mert emberek vagyunk?
Nem jobb, ha összetörik az ember szívét, mint ha összeszárad?… Mielőtt összetörik, bizonyára csodálatos érzések töltik meg, amelyek megérik a fájdalmat.
Sohasem szabadulunk meg a szorongástól, ha úgy véljük: annyiszor ítélnek meg bennünket, ahányszor ránk pillantanak.
Azt hisszük, hogy a hangerő motiválja az embereket. Pedig nem. Az emberek a cselekedeteink alapján vesznek minket komolyan.
E két princípium, a jó és a rossz között örök harc folyik világszerte. Az idők kezdetétől fogva ez a két princípium áll egymással szemben, és mindörökké harcolni is fognak egymással.
Ha valakivel alapvető dolgokban nem tudsz egyetértésre jutni, ne kovácsolj vele közös terveket.
Aki elhiszi a hazugságot, táplálja azt.
Az elme számol, a lélek sóvárog, a szív pedig tudja, amit tud.
Talán nem is attól vagyunk azok, akik vagyunk, hogy mit teszünk nap mint nap; ennél sokkal többet számít, hogy mire vagyunk képesek akkor, amikor senki sem számít rá.
A megbocsátásnak egyetlen lehetősége van: a felejtés. S amikor kompetens személy azt mondja, hogy én megbocsátok, de nem felejtek, akkor bizony paprikajancsit csinál saját magából.
Látja… az élet nem olyan jó… de nem is olyan rossz, amilyennek hisszük.
A nyuszikát megtamádta a róka és ráadásul meg is erőszakolta. A nyuszika sírva megkérdezi:– Mondd, róka, legalább van olyan papírod, miszerint nem vagy AIDS-es?– Van hát – feleli a róka.– Akkor azt most széttépheted! – vigyorogja el magát a nyuszika.
Ha úgy érezzük, megtaláltuk valakiben életünk értelmét, egyben csapdába is kerülünk: minden más aspektusa az életnek értelmetlenné válik.
Sose utasíts vissza semmit, ami jót ígér… persze ameddig másoknak nem ártasz vele.
Az anyós már hónapok óta vendégeskedik a gyerekeknél. Egy este azt kérdezi a vejétől: – Mondd, van itt nálatok még olyan könyv, amit nem olvastam?Mire a vő: – Csak egy van, mama… A menetrend!
A szerelmet érdemtelenül értékelik olyan magasra, a szerelem csak fájdalmat és szenvedést okoz.
A hazugság megöli a szerelmet. De csak az őszinteség öli meg igazán.
Csak egy szerelmes, fiatal bolond nem látja, hogy a csalódásai és örömei az elméjének szüleményei csupán.
Fura, milyen könnyen megszakad a szív. Az enyém meg mindig is hajlamos volt rá.
A szeretetet nem eheted meg, nem vehetsz lovat rajta, és a házadat sem fűtheted vele a hideg éjszakákon.
Tudnunk kell, mire vagyunk képesek; több vagyunk a semminél, de nem vagyunk minden.
Az számít, mi vagy, és nem az, mit gondolnak rólad.
Szép volna az élet, ha minden ember csak félolyan jó volna, mint amilyennek felebarátját szeretné.
Tudok valamit a neheztelésről: olyan méreg, amelyet saját maga iszik meg az ember, de közben arra számít, hogy mások halnak bele.
Utálok emberekkel beszélgetni. Valahányszor emberekkel beszélgetek, a rossz tulajdonságaim mindig felszínre törnek.
Ha idegenben bántják az embert, akkor mindennél jobb testvérek közé menekülni.
A kiabálásnál a mosolygós irónia sokkal kegyetlenebb fegyver.
Közösen éltünk le éveket, s nem volt egy percünk, amely közös lett volna, annyira másképp rakódott le bennünk a múlt.
Akit együttérzésből szeretünk, azt nem szeretjük igazán.
Mindenki elérhet valamit, ha kellő erővel próbálkozik.
Amikor a gazdagság beállít, akkor olyan gyorsan jön és olyan bőséggel, hogy azon fogsz csodálkozni, hogy eddig hol volt az életedből.
A tyúkot kergeti a kakas. Azt gondolja a tyúk:– Ha megállok azt hiszi k**va vagyok, ha tovább futok, azt hiszi nem akarom! Most mit csináljak? Lehet, hogy inkább elesek!!!
Ha nem mutatják a szeretetet, gyakran nem is érzik.
A bocsánatkérésnek számtalan mérete és formája van. Adhatunk gyémántot, virágot, vagy csak egy belülről jövő, őszinte érzést.
Biztos lehetsz benne, hogy mindig lesz tavasz, s a folyó újra folyni fog, amikor felenged a fagy.
Nem az a legnagyobb dicsőség, ha soha nem bukunk el, hanem ha valahányszor elbukunk, mindig talpra állunk.
Nem számít, mennyire borzasztónak érzel valamit, mindig lehet annál sokkal rosszabb is.
Ha tudod, hogy a jövő sötét, nincs értelme kapkodni.
Először szégyen kérdezni, nem kérdezni mindhalálig szégyen. Többet ér egy kérdezem száz keresemnél.
Az ördög először az elmét téveszti meg, aztán felfalja a szívet.
A kiejtett szó gyakran olyan, mint az eldobott kő, többet vissza nem fogható, és a repülés irányán már változtatni nem lehet.
Enyhül a fájdalom, ha szóba lehet önteni, s ha rokonszív is együtt érzi azt.
Ha jól megnézzük, minden filozófia ennyi: ködös beszédbe göngyölt emberi értelem.
Egyetlen gonosz és hatalmas ember elegendő ahhoz, hogy százezer más ember sírjon, nyögjön és átkozza az életét.
A napfelkelte utáni első óra a legmagányosabb. Ez annak az ideje, amikor egyedül lehetünk, és élvezhetjük a csöndet.