Szerelem nélkül élni bánat, de ha szerelmes vagy, kétszeres bánat.
A megfélemlítés és a mulattatás állami fegyverek.
A zene nagyszerű menekülési lehetőséget kínál.
Szerelem volt első látásra, utolsó látásra, örökkön-örökké tartó látásra.
Álomvilágban él, kinek csak öröme van.Rosszul érzem, de legalább érzem magam!
Az emlékek élének le kell kopni, hogy enyhüljön a megoldatlan dolgok fájdalma.
Saját létezésünk ténye is majdnem túl meglepő ahhoz, hogy elviselhető legyen.
Vajon mikor tudja meg a baba, hogy anyjának jólesik, ha ő rámosolyog?
Ott tévedünk, ha azt hisszük, a boldogság a cél.
Minden szellemi és intellektuális dolog fölött, a filozófia és a teológia fölött áll az ember segítőkészsége a másik ember iránt, és az a feladat, hogy az ember az embernek testvére legyen!
Nők nélkül mi férfiak hajléktalanok vagyunk. Egy ideje megtanultunk egyedül, nő nélkül élni, de ilyenkor csak lakásunk van, nem otthonunk.
Amikor a gazdagság beállít, akkor olyan gyorsan jön és olyan bőséggel, hogy azon fogsz csodálkozni, hogy eddig hol volt az életedből.
Mindenki, aki belebolondul valakibe, azt hiszi, érti a szerelmet.
Azzal ugyan senkit meg nem javítasz, ha eltaszítod.
Mi az anyós egyetlen jó tulajdonsága?Az hogy halandó.
Vannak esetek, mikor a nő, bármilyen törékeny, és gyönge is a férfihoz hasonlítva, egyszerre erősebb lesz nemcsak a férfinál, hanem a világon mindennél.
Ha valamit akarsz, sose kérdezd, mi lesz a következménye. Vagy ne tedd meg.
Attól még, hogy az embernek valakivel közös a DNS-készlete, még nem kell, hogy legyen bennük bármi közös ezen felül.
A problémát mindig a szituációban lévő ember fújja föl, a környezet általában nem úgy reagál, ahogy várja.
A szív nyelve intelligens, de roppant egyszerű. Nem kell sokat magyarázni. A szív előbb ismeri föl a hazugságot, mint az eszed.
A férfi akkor se mond igazat, amikor beszél, az asszony akkor is hazudik, ha hallgat.
Mi a hagyomány? Felsőbbrendű tekintély, amelynek nem azért engedelmeskedünk, mert a számunkra hasznosat parancsolja ránk, hanem azért, mert parancsol.
Érzelmeinkben vannak titkok, amiket a józan ész semmiképpen nem fejthet meg.
A szabályokat, ha nem töröd meg, feszegesd egy kicsit! Ez az egy módja van, hogy jól érezd magad.
Semmi sem számít, csak az érzés, hogy számítunk. Ez az érzés maga az élet.
A boldogtalanok végső öröme a hallgatás; eszébe ne jusson elárulni, bárkinek is, ha fáj valamije, mert a kíváncsiság úgy habzsolja könnyeinket, mint a szarvas vérét a legyek.
A mai társadalom olyan beteg, hogy nem szabad közösséget vállalni vele. Neked is azt tanácsolom: Járj magánúton!
A férfi, aki napfénynél normálisan szeret, holdfénynél őrjöngően imád.
Minél bölcsebb és jobb egy ember, annál több jót vesz észre az emberekben.
Nyuszika a szakadék szélén lóbálja a lábát és kántál:– Boci, boci, boci…Arra jár a medve. Egy darabig figyeli a nyuszikát, majd megkérdi:– Nyuszika, miért kántálod, hogy boci, boci…?Hirtelen megcsúszik a medve és belezuhan a szakadékba. Mire a nyuszika:– Maci, maci, maci…
Kiváltságból arrogancia lesz. Az arrogancia pedig az igazságtalanság melegágya. Ebből csíráznak ki a romlás magjai.
Nem kell egyedül élned a világban, ott van a testvéred.
Vannak különös éjszakák, mikor az emberek csak árnyak, míg az árnyak talán emberek.
A rég várt is váratlanul ér, amikor végre bekövetkezik.
Bizonyos keserű ízeket semmiféle édesítőszer nem fed el. Ha keserű, köpd ki.
A remény nem más, mint a képzelőerő állhatatossága.
Akármilyen nagy esze van valakinek, ha nincs helyes gondolkozása, az eszével is csak bajt csinál magának.
Bizonyos szellemeknek meg kell hagyni idiotizmusaikat.
Az ember szabadnak születik és mégis mindenütt bilincsekben él.
A bátorság egy ponton túl már őrültség.
A tudomány a legmagasabb rendű költészet ihletője.
Élj meg minden évszakot, amint elmúlik körülötted, lélegezd be a levegőt, idd ki italodat, ízleld a gyümölcsöt és add át magad mindezek élvezetének.
Aki szerényen és nyíltan elismeri, hogy nem volt igaza, nagy előnyt szerez magának.
Nem kell megértenünk a világot; elég, ha eligazodunk benne.
Az ember nem arra született, hogy legyőzzék. (…) Az embert el lehet pusztítani, de nem lehet legyőzni.
Semmi nem úgy működik, hogy puszit adunk rá, és már nem is fáj.
A magányra szükségem van, mint a levegőre. Ha sokat vagyok idegenek között s nem vonulhatok vissza otthonomba: – mintha a lelkemet vesztettem volna el!
A tudatlanság hitetlenné teheti az embert, a tudás soha.
Az óvatos kormányos kikérdezi a tapasztaltakat, mekkora a hullámzás, mit jeleznek a felhők, s az örvényléséről hírhedt vidéket nagy ívben kikerüli.
Hiába tágas a világ, és neked elegendő lenne annak egy egészen kicsiny szeglete, sehol sem találod a helyed. Hiába vágyódsz egy árva hangra, néma csend vesz körül.