Az irott virágot sokan dicsérik, de senki se szagolja.
Ragadós mint a rüh.
Könnyebb a szegényt kicsufolni, mint megruházni.
Vén ember tanácsa jobb mint ifju gáncsa.
Szakálos szolgának a szó is vereség.
Jó az öreg a háznál, ha csepp esze sincs is.
Akkor higy a parasztnak, mikor szőrt látsz a fogán.
Könnyü a szót megforditani: nem terhes szekér.
Tele tölti zsákját, meg nem köti száját.
Rajkó is szereti a kalácsot, de nincs benne módja.
Ki a templom mellett lakik, jobbára utolsó a szentegyházban.
Nem szoptam az ujjomból.
Sokat szekér sem bir.
Kinek savával élsz, főztét megdicsérjed.
Teste lelke a sodrófája.
Sas legyet nem fogdos.
Sokat igér a világ, de keveset ad.
Minden papnak van egy bolond Samu fia.
Bornak, aranynak régie jó.
Nem vallás üdvözit, hanem a jó cselekedet.
Papra lelkedet ne bizd.
Hiába fáj fogad uri szalonnára.
Semmi hire, mint a szökevénynek.
Ha padra akarsz nyugodni, tanulj először alatta feküdni.
Tetszik a tanács, de izzaszt a munka.
Néha a szép példát is rutul festik.
Pita ez idén a kenyér neve.
Ki megszegi szavát, ne tartsd neki szavad.
Verekedésnek veszekedés vége.
Tolvaj olvasatlan is elviszi a pénzt.
Nincs gyümölcsözőbb a szegény tenyerénél.
Sok jó vizet meg kell utálni, ha eredetét nézed.
Rózsa volt, kóró lett.
Eladta szőlőjét, pinczét vett az árán.
Senki se próféta maga hazájában.
Dusnak és szegénynek sorsát isten választja.
Rohadt szőlő, dült gabona, tavalyi asztag nem szerez szükséget.
Csak a péntek szomorubb mint a vasárnap.
Szabad szakálára hagyni.
Messze fut, ki övéitől fut el.
Összevetett vállal erős a sokaság.
Késő a takarékosság, mikor üres az erszény.
Sok a parancsoló, kevés a szófogadó.
Hamarább meghalunk, hogysem mindent tudunk.
Előbb szánts, aztán bánts.
Mely város pénzontó, veszni akar.
Nehéz az agg rókát tőrbe ejteni.
Rostával mer vizet.
Titkolt szégyen később, korább orczádra térül.
Késő ünnep után kántálni.