Jó pásztornak gyapja a juha.
Nem jó teli pohár tanácsán indulni.
A szöszt is pösznek mondja.
Szegény ember szintugy gondol az ő kevesére, mint a gazdag az ő sokára.
Jár a szája, mint az üres malom.
Sütheted, főzheted, meg is eheted.
Szebb a szép, ha magát nem ismeri.
Megadta módját, mint sánta ember a táncznak.
Nincs oly sok, hogy el ne keljen, ha nem kimélik.
Félénk vitéznek „szaladj” a vára.
Elég nehéz a só, ha drága.
Pókhálló szakasztáshoz nem nagy erő kell.
Tanácscsal erősödik a mély gondolat.
Jó szappanozás fél borotválás.
Ki valamit elveszt, ott keresse, hol történt a veszendék.
Száján viszik a lovat.
Ősz fejnek süveget vess.
Angyal a szava, de ördög a szive.
Napfényt nem rejthetni véka alá.
Szeget kimél, patkót veszit.
Előbb tojik a tyuk, azután kodácsol.
Mondd meg, ne szuszogj, hadd tudjuk mi is.
Nem tudom, mi lakik a bekötött zsákban.
Jó vadász, rosz gazda.
Mindig ugat mint a Tóbi kutyája.
Vak, ha sok aranya van, mégis nyomorult.
Ki szitával, ki rostával. (Kiki a maga szokása szerint.)
A hol a szemérem, ottan a becsület.
Vörös, mint a paprika.
A szőrt is gerendának látja.
Könnyü pokolba menni, de nehéz mennyországba.
Nem lehet a tengert kanállal kimerni.
Rest szolgának bot a bére.
Nem kotyvaszthat a szakács, mindennek kérőjére.
Kit minden szeret, nehéz megőrizni.
Bolyongnak mint a vadludak.
Vak tyuk is lel gyöngyöt.
Tüz ellen sövény.
Ott felejtette a kis széket. (Időn tul mulat valahol.)
Pénteki öröm, vasárnapi üröm.
Természetté válik a szokás.
Fekete széna, fehér kenyér. (Jó esztendőt jelent.)
Ki a tolvajt védi, maga nagyobb tolvaj.
Te is félj, mikor a szomszéd háza ég.
Vén szolga ócska butor.
Készebb tőrre, mint törvényre.
Semmi sem lesz belőle, mint a Póki lovábul.
Nincs erősebb erő, mint kit a szükség ad.
Mennél vénebb, annál fösvényebb.
Szép szónak szárnya nem szegik.