Rosznak szava is rosz.
Nehéz a megaggott roszat jóra forditani.
Mi szabad törvénynek, nem szabad szegénynek.
Kit minden szeret, nehéz megőrizni.
Szem a lélek tükre.
Amely szélvész hirtelen támad, hirtelen elenyész.
Fehéret köp mint a prépost.
Buslakodik mint a kereketört paraszt.
Nem vét kevesebbet, aki sokakkal vét.
Kora vetés sokszor csal, kései mindig rosz.
Tavaszszal minden bokor szállást ad.
Ki szolgáját gedélgeti, fejére neveli.
Ökör csak ökör, ha Bécsbe hajtják is.
Tudja rőfének az árát.
Sodrófa nem disznóláb.
Szép tulipán, de nincs illatja.
Nem sül a puskája.
Szegény ember szintugy gondol az ő kevesére, mint a gazdag az ő sokára.
Nem lát a szerelem.
Nem jó szerencse az, melyet el nem birhatsz.
Minden szem a ruton akad, de a szépen marad.
Széjjel van, mint az özvegyasszony szénája.
Könnyebb a varrást kifejteni, mint az esküvést visszamondani.
Forog mint a rosz pénz az országban.
Nem mind szegény, a ki kopott köntösben jár.
Ég a talpam alatt.
Tót adta, tót elvette: ebnek adománya.
Pénzt rut kevélység szokta követni.
Senki sem tudja, szerencse kinek adja.
Ura a pénz annak, ki nem tud vele élni.
Mit félre nem tettél, elő sem veheted.
Rátartja magát, mint a pénzes szatyor.
Vak, ki a rostán át nem lát.
Zab kenyér is jó, ki hozzá szokott.
Mennél roszabb a sütő, annál több czipót igér.
Könnyü mást rostálni.
Fekete széna, fehér kenyér. (Jó esztendőt jelent.)
Tanulj a szomszéd háza üszögén.
Tégy jól az ördöggel, pokolba visz érte.
Nagyurral, bolonddal nem jó tréfálódni.
Elég egy kerten egy rés.
Nem sokat hoz a táncz a konyhára.
Koty belé, szilvalé, majd megborsolnak.
Sok rétü pogácsa istennek áldása.
Anyja után csiripel a veréb.
Elég egy pap egy templomban.
Elszenvedi szamár a verést, csak enni adjanak.
Rosz pénz el nem vész.
Ki párnán akar feküdni, probálja előbb a szalmát.
Veszett volna földében a retek. (Azaz maradt volna el oka valaminek.)