Akárkihez is válik hasonló.
A gond maga képére szüli a gondot.
Sár fazékra sár fedő.
Ma is akkora árnyéka, mint tegnap.
Szegény a koldus, ha király is a neve.
Nem sok mentség kell az igazsághoz.
Nem kérdi a gyomor, hanyat ütött az óra.
Vén farkast a bárány is neveti.
Ki pinczéje tele borral, bolond, ha szomjazik.
Nem lesz belőle prédikácziós halott.
Szokta a dolgot, mint czigány a szántást.
Minden ember király a maga házánál.
Mesterét a szablya olykor agyon vágja.
Hajlik mint Putnok. (Ily nevü város Gömörben most a török, majd a császár, majd a nemzeti hadak felé hajolván a 16. században: maradt fel a km.)
Siet mint a panaszos.
Nyakába háramlik, mint ebnek a pázsir.
Fekete széna, fehér kenyér. (Jó esztendőt jelent.)
Szerdék próbálja meg a macskát.
Az akasztás sem esik ingyen.
Nem ugy van már, mint volt régen.
Jobb kétszer kérdezni, mint egyszer hibázni.
Eb is ember volna, ha orczája volna.
Késő a bort akkor kimélni, mikor anyjára szállott.
Szomszéd asszony tyukjának nagyobb a tojása.
Egyfelül méz, másfelül méreg.
Szagával jó a káposzta.
Jó leczke ez neki.
Kinek mi kedvére, nincsen az terhére.
Kinek mihez kedve, azért álmát felejtse.
Farkasnak soha sem lesz bárány fia.
Leányvásárnak táncz a vége.
Ki sok zabáló csütörtököt tart, hosszu böjtre szorul.
Karcsu mint a retek.
Jó tanács soha sem késő.
Tudja, mint az öt ujját.
Néha reggel tánc, estve pedig lánc.
Ki farkassal tart, annak vonitni kell.
Két asszony közt legjobb a tojást eltenni.
Száján foly le, mégis többet kiván.
Ahol enned adnak, egyél, a hol ütnek, fuss.
Jó asszony a háznak koronája.
Alacson kunyhóbul is támad nagy ember.
Czifra nyomoruság a katonaélet.
Mennél hosszasb, annál roszabb.
Csügg rajta, mint lábon az ivóka.
Ha karddal nem lehet, fortélylyal neki.
Nem lehet egy farral két nyerget ülni.
Nem mindenkor jó fölöttébb okosnak lenni.
Törik, szakad, meg kell lenni.
Farsang után is elkel a jó lány.