Esküszik mint a párhagyma.
Kétségbeestekkel, busult elmékkel nem jó játszani.
Párosával jár a baj.
Aki szolga, nem ur az.
Ki mit szeret, ha nem szép is, kedves az annak.
Menyecskének, ha mézből volna, sem kedves napája.
Fösvénynek a mie van sincs.
Siet mint a panaszos.
Kettőt nem lehet az országból kiirtani: pört és adósságot.
Hallgat mint a tetü a var alatt.
Félti az irhát.
Nehezen akad vizes taplóba tüz.
Szegény háztul ösztövér bárány.
Pap feleségét, molnár kenyerét ne szánd.
Sétál mint a páva.
Rosz seprü el nem vesz a háztól.
Álomban, szerelemben nincs lehetetlen.
Kinek a szerencse szolgál, az a menyasszonynyal hál.
A bornak szent Márton a birája.
Jó macska tisztán tartja a kamarát.
Nem adnám száz lejért, hogy semmim sincs.
Ő is beéri három sing földdel.
Szegény ember, ki tyukjait számlálja.
Marokkal hintik a magot, nem vékával.
Azt sem tudja: mi fán terem.
Szép a kinek esze van, de még szebb, a kinek nincs, nem vesződik vele.
A kerék annyit fordul lefelé, mint fölfelé.
Háboru időben akármi lator nagyra mehet.
Vederbül csöbörbe.
Ritkán jut embernek előbbi sorsa eszébe.
Holló volt, hattyu lett.
Ez is a mi ebünk kölyke.
Nevén kell nevezni a gyermeket. (Megmondom nyíltan, ki mit akar.)
Ha tudná erejét az ökör, nem törnék fel nyaka.
Szép a páva, csuf a lába.
Nem titok, a mit két ember tud.
Neki is orra alatt a szája.
Fészken kivül tollászkodik.
Rohadt szőlő, dült gabona, tavalyi asztag nem szerez szükséget.
Ne féltsd az ördögöt tóba halástul.
Ganajos szekérnek, részeg embernek isten is kitért.
Egyik fegyver tartóztatja a másikat hűvelyében.
Van ott kakastej is. (Jelent nagy bőséget valamely háznál.)
Fösvény kivánsága aranyos szegénység.
Hol kincse, ott szive.
Gazdag ember gyermeke ritkán sir igazán apja halálán.
Nem tudja az ember, mitől hizik.
Jaj nekem egyedül, senki sem hegedül.
Adjon isten három b-ét: bort, buzát, békességet.
Zsidó jobbágy tár kincs, tót jobbágy zsiros konyha, magyar jobbágy pörlő társ.