Szépség és gazdagság hamar muló jószág.
Nincs elős mente a szegény legénynek.
A katona halál fia.
Nem lehet egy rókárul két bőrt huzni.
Nehezen akad vizes taplóba tüz.
Addig kell a vasat verni, a mig tüzes.
Üvegen által nyalat mézet.
Idővel érik a gyümölcs.
Margit asszony, deres ló, ritkán válik benne jó.
Jobb a kormányzó hajótörés után.
Minden fejszének akad nyele.
Nehéz a csunyát szépen kimondani.
Tovább lát az orránál.
Ha mézet akarsz gyüjteni, a fecskefiakat meg ne szenvedd házad körül.
Irigyek meghalnak, de irigység soha.
Mentéjének prémje is kimutatja a kevélyt.
Többet öl le a farkas, mint egyszerre elemészthet.
Adtál isten fogat, adj kenyeret hozzá.
Ember a lenben, de nem a kenderben.
Egy két kölcsönért nem megy a szomszédba.
Megbüntette a rákot: vizbe vetette.
Embert szaván, ökröt szarván.
Mindennek jó, mint a disznóhus.
Jut, ha marad.
Én sem vagyok kemenczefütő uram házában.
Sima farku a szerencse, hol futja, hol kergeti az embert.
Gyémánt is elolvad, nem csuda, ha a jég.
Kéményseprőnek is lehet molnár fia.
Rosz eme fiait is megeszi.
Minden óság ujság volt először.
Halál nem változik ezüstön, aranyon.
Szép a liliom, habár szaga rut is.
Várja mig szájába repül a sült galamb.
Rosz juh, mely saját gyapját el nem birja.
Mennél vénebb, annál fösvényebb.
Nem csak ezüst tálból szednek vajas pogácsát.
Sok só lében, kevés só asszonyban, türhetlen.
Rühöt vakar, ki a gonoszt dicséri.
Hasznos munkának nincsen fáradsága.
Ha látják: tréfa, ha nem látják: valóság.
Soha se láttam rongyos tótot jó ruhában.
Igaz barátságot nem bográcsban főzik.
Becsusz, mász mint tü után a czérna.
Sok leánykérőnek több száma mint haszna.
Fenhordja az orrát.
Szaladj farkas, inadban az igazság.
Méltó a szerencse áldomásra.
Könnyü mint az ólom madár.
Olyan a kendőzéstől, mint az olajos korsó.
Jobb kevés bizonyos, mint sok bizonytalan.