Lassan járj, tovább érsz.
Szép asszony a ház szemefénye.
Nem bizzák farkasra a bárányt.
Egyszer él az ember.
Keresztben nézik a magyart.
Vitézre nem szállhat véletlen a szerencse.
Nosza eb után komondor.
Kapuczinust nyelt. (Elrekedt.)
Ne ugorj ott, a hol árok nincsen.
Eltört a mécses.
Ki mint keresi, ugy veszi hasznát.
Ha nem látja magát, de érzi a szagát.
Szitán látott sok aranynak, délutáni kézfogásnak rovás a dija.
Nem fél koldus a tolvajtól.
Bizzál istenben, előgyámolit.
Ember teszen fogadást, eb a ki megállja.
Szegénység nem szerez kardoskodást.
Majom is von sarut lábára, de megfogják benne.
Egy két pohár borban sok jó barát lakik.
Avagy igyál, avagy vakarj falt. (Vagy légy ivótárs, azaz barát, vagy takarodjál.)
Akármit is türve ér el az ember.
Ha egyszer a mézet megszagolta a medve, abba sem hagyja.
Fölveszi a székely, mi egy tetünél jobb.
Ki oltári szolga, oltárral osztozik.
Ki mást akar dorgálni, maga fedhetlen legyen.
Kutyabaj, kutyabaja. (Nem nagy baj.)
Nem alku a szerencsének hizelkedni.
Kikapta módját, mint német a görögnek.
Hátulsó kerék el nem éri az elsőt.
Kofák is tudják.
Ki sokat nevet, keveset elmélkedik.
Bizik szépségéhez mint bak a szarvához.
Csak egy mostoha volt jó, azt is elvitte a manó.
Szeget szeggel.
Unja már a friset, csak a lassut járja.
Lába szárán csapja a legyet.
Csak korpád legyen, könnyü ebet kapni.
Tudatlanok közt akárki is mutogathatja magát.
Szép tulipán, de nincs illatja.
Könnyü oly várat oltalmazni, melyet nem vinak.
Sok „nincs” őrzi a vagyont.
Nem győzi szuszszal.
Karcsu mint a retek.
Ugy tartja mint rácz a Krisztust. (Azaz lágyan tartja.)
Szegénység nagy orczapirulás.
Gyöngén bánik vele, mint himes tojással.
Nem nagy hir a cigányokkal való harcz.
Kemény dióba harapott.
Hiba van a tavasziba.
Róka ravasz tyukász.