A természet szépségeiért, amelyek elvarázsolnak.
Az égboltért, amely naplementekor narancsszínûre festi a világot.
Azért, amikor egy inspiráló történet megérint és elgondolkodtat.
A szivárványokért, amelyek az esõ után megjelennek.
A friss kenyérért, amelyet magunk sütöttünk.
A napsütéses délutánokért a parkban.
Azért, amikor a holdvilág megvilágítja az éjszakai tájat.
a fizetésnapokért. 🙂
A régi filmekért, amelyek nosztalgiát ébresztenek.
A puha homokért, amit mezítláb érezhetünk a tengerparton.
Az új dolgokért, amelyeket minden nap tanulunk.
Azért, amikor egy szerettünknek sikerül megvalósítania egy álmát.
Azért, amikor valaki felismeri a tehetségünket.
Az otthon illatáért.
A pillanatért, amikor egy szeretett dallam felcsendül.
A tiszta vízért, amit ihatunk.
A fenyõerdõk illatáért, amely frissítõen hat ránk.
Az érzésért, hogy része vagyunk valami nagyobbnak.
a megtakarított pénzedért.
A közös nevetésekért egy jó baráttal.
Az esti naplemente tükrözõdéséért egy tó felszínén.
Azért, amikor valaki támogat, anélkül, hogy kérnénk.
A pillanatért, amikor felismerjük, hogy minden rendben van.
A békéért, amit a természet nyújt.
Azért, amikor valaki megköszöni az apró szívességeket.
A régi képekért, amelyek felelevenítik a múlt emlékeit.
Azért, amikor megtapasztaljuk a szeretet erejét minden nap.
Azért, amikor valaki a karjainkba omlik, mert bízik bennünk.
A csillogó hóért, amely befedi a tájat.
a tudásért mi benned van.
Azért, amikor valaki gyönyörködik a virágainkban.
a milliárdnyi csillagért az égbolton egy tiszta éjszakán.
Azért, amikor valaki elismeri a munkánkat.
A nevetésért, amit a barátainkkal osztunk meg.
Azért, amikor egy jó baráttal hosszan beszélgetünk az élet értelmérõl.
Azért, amikor egy hosszú nap végén valaki megkérdezi, hogy vagyunk.
A váratlan esõért, ami alól elbújunk egy régi kapualjban.
egy forró csésze teáért.
Azért, hogy érezhetjük a fûszerek ízét egy finom ételben.
a kedvenc pillanataid emlékeiért.
a csokoládéért
az életért.
Azért, amikor valaki megköszöni, hogy létezünk.
A gyermekek kacagásáért, amikor jégcsapokat törnek le télen.
Azért, amikor egy film vége után még sokáig gondolkodunk a történeten.
Az elsõ cseresznye édes ízéért.
A meleg sálért, amely betakar egy hideg téli napon.
Az éjszakai lámpafényért, amely otthonossá teszi a szobát.
A napraforgókért, amelyek mindig a nap felé fordulnak.
Azért, amikor egy öreg lépcsõház titokzatos történeteket mesél.