A panaszkodástól a nehézségeid még nem hagynak el, legfeljebb a társaid.
Örülök annak, amim van, s nem búsulok azon, amim nincs.
Becsületes lenni, ahogy most jár a világ, annyi, mint egynek kétezerből lenni kiszemelve.
Minden eszmerendszer szépen felépített átverés, ha logikusan közelítjük meg.
Ha megvan képességed, hogy bizonyos dolgokra rátalálj, az egész világ a tiéd.
A lelki béke abból származik, ha megértjük és elfogadjuk, hogy kevesen látják pont olyannak a világot, mint amilyennek mi.
Emlékezz, hogy a dolgok, amiket megjegyzel, örökre a fejedben maradnak.
Távozz el magadtól, hogy eljuss magadhoz!
Soha nincs megfelelőbb időpont a mostaninál.
A kis tévedés mindig szörnyű nagy tévedéssé válhat, ha az ember ragaszkodik hozzá, ha elmélyíti azzal, hogy nagy feneket kerít neki, ha „végigviszi”.
A jókedv e világon átmentünkben a legnagyobb adomány, és mindegy, hogyan jut hozzá az ember.
Az élet igazi zamatát a gyerekek és a madarak ismerik.
Bánat is érhet még, harag is, de borúra derű jön:minden felragyogó napod úgy vedd, mint az utolsót.
Nem az a fontos az életben, amit kapunk, hanem az, amit adunk.
Az embernek minden óráját úgy kell megélni, mintha az lenne az utolsó (…), és minden napot úgy, mintha halhatatlan lenne.
Egy szakasz, hosszú szakasz az elválás. A viszontlátás: rövid fejezet, töredék csupán.
Az öregséggel nem az a baj, hogy egyik istenverte dolog jön a másik után – hanem hogy minden istenverte dolog egyszerre jön, állandóan.
Egy pillantással mindent el lehet mondani, és később le is lehet tagadni, hiszen egy pillantást nem ismételhetünk meg szó szerint.
A legnagyobb bűnöm… hogy nem érzem bűneimet.
Amit akarsz és amire szükséged van, az a kettő nem szükségképpen ugyanaz.
Akivel az embernek viszonya volt: azt alig rázhatja le magáról egykönnyen… a testén és lelkén talán örök nyomok maradnak utána!
Ne féljenek a tökéletességtől! Sosem érik el.
Nincsen új a nap alatt, csupán a réginek a változatai!
Veszélyes dolog a választás, mert ha választunk, lemondunk az összes többi lehetőségről.
Amit már eltáncoltál, azt senki se veheti el tőled.
A gondolatok vámmentesek. Sajnos, az ostoba gondolatok is.
A tetteink megbánása majdnem olyan, mintha a saját életünket bánnánk meg.
Az emberi fajnak egyetlen igazán hatásos fegyvere van, és ez a nevetés.
Nincs öregebb annál, mint akiben kihunyt a lelkesedés lángja.
Úgy tetszik, mintha legfőbb célunk az volna, hogy minél gyorsabban beszéljünk, s nem az, hogy minél értelmesebben.
Akik különböző úton járnak, nem adhatnak egymásnak hasznos tanácsokat.
Ezen a világon semmiről sem mondhatjuk, hogy biztos, kivéve a halált és az adót.
A tapintat nem egyéb, mint hallgatólagos megegyezés, hogy nem gyomlálgatjuk egymás hibáit, hanem szemet hunyunk fölöttük.
A beszéd képessége emberi kiváltság, a hallgatni tudás emberi kiválóság.
Vannak éjszakák, amelyek után nevet kellene változtatni, olyannyira mások lettünk.
A csönd néha olyan baromi hangos.
Az ígéret arra való, hogy megszegjék.
Legjobban arra figyelj, aki mást gondol, mint te. Nagy a valószínűsége, hogy tőle tanulhatsz a legtöbbet.
Nagy adomány a humor, mely mindent megment. Mihelyt megjelenik, ingerültségünk és sértődésünk elillan, és helyükre derűs szellem lép.
A dolgok értékét akkor tudod igazán megbecsülni, ha nem az „ilyen” vagy „olyan” , hanem a „van” vagy a „nincs” között kell választanod.
Elkényeztetettségünkben hajlamosak vagyunk elfelejteni azt, hogy milyen rendkívüli nehéz volt az elindulásunk ezen a bolygón.
Aki nem becsüli magát, nem tud egyedül élni.
A jövőnk néha attól függ, kik vagyunk, nem attól, hogy mit akarunk.
Még nem dőlt el a kérdés, vajon az őrültség nem a legmagasabb rendű intelligencia-e.
Néha fizetnünk kell a tévedéseinkért.
Az érett kor olyan, mint a látóhatár, minél közelebb jutsz hozzá, annál inkább hátrál.
Egyetlen jó cselekedet sem marad büntetlenül.
Nem fordíthatsz hátat valaminek csak azért, mert fura, idegen vagy (…) kellemetlen.
Az emberiség lassan, de mindig megvalósítja a bölcsek álmait.
Az elme, mely néha úgy gondolja, hogy csodák nem léteznek, magában véve is csoda.