Kész a lakadalom, de nincsen menyasszony.
Ha tudná a disznó, mire hizlalják, megdöglenék bujában.
Itt a kulacs, itt igyál.
Ha jösztök, lesztek; ha hoztok, esztek.
Könnyü mást megitélni, de nehéz magát megismérni.
Ha nagy volt is kukacza, de kicsiny a legye.
Semmi sem agg meg oly könnyen, mint a jótétemény.
Csak az nem szereti a jót, ki nem érti.
Nem sokat nyom a latban.
A mi közönséges, senkié nem lehet.
Adjon isten minden jót, diófából koporsót.
Ebnek se jó az első fia.
Falu kalodáját sem szabják egy ember lábához.
Mely juh a bárányt szereti, a kost sem gyülöli.
A mely szolga elfelejt ebédet enni, megérdemli a vacsorát.
Kutyabaj, kutyabaja. (Nem nagy baj.)
Példás lator is szereti a jámbor nevet.
Ha kalács nincs, kenyér is jó.
Feláll, mint a kutyafark.
Eb, ha a Dunát átuszsza is, ugyan eb.
Disznón gyapjat keres.
Vén asszony lakat a háznál.
Lat pótolja ki a fontot.
Ki minővel lakik, olyan lesz.
Jámbornak hazája hol jól vagyon dolga.
Jónál van jobb.
Ugy könyörögj, hogy magad is munkálkodjál.
A mely ebnek veszett nevét közlik, el kell annak veszni.
Aluvó ebnek jajgat a költője.
Szép volna, ha a kutyák megbékülhetnének.
Sári vári labancz. (Haszontalan katona.)
Ha a kakas kevély, türhető.
Ebem volna sánta, az is meggyógyulna.
Könyvek sokasága fej háboritása.
Pap vagy kalap.
A jó juh nem sokat béget, sok gyapjat ad.
Fizet mint a köles.
A mely eb megharap, annak szőrével kell füstölni.
Ki kicsinben jó, nagyban is jó.
Körmére ég.
Se ize, se büze.
Amint jött, ugy ment.
Fekete kutya, tarka eb, mindegy ördög.
Ugy kell gazdálkodni, hogy jusson is, maradjon is.
Ki más ebét tartja, csak a kötél marad nála.
Mindenütt otthon vagyunk jámborok között.
Ha jóakaratot veszek, még azért is adós leszek.
Ne tovább a küszöbnél. (Titokkal, családi dolgokkal.)
Az sem kutya. (Az is ér valamit.)
Józan a mit gondol, részeg arról csahol.