A szó zsebbe nem fér.
Zabla nélkül a ló soha sem leszen jó.
Titkolt szégyen később, korább orczádra térül.
Nem jó a tüzzel játszani.
A tolvaj kerékre, szajha pelengérre.
Szava adja el az embert.
Szemétnek is kell egy kis helyt engedni.
A szunyogból tevét csinál.
Ki mit szeret, ha nem szép is, kedves az annak.
Addig szép akármi, mig szebbet nem látni.
Elmult mint a tavalyi hó.
Maga szárnyára kelt.
Azt sem tudja: mi fán terem.
Kitör belőle a természet.
Irótoll nem tud szégyent.
Bátorságosb egy szerencsétlenség kettőnél.
Serkéből lett tetü annál jobban csip.
Bársonyt megveszti zsir, embert a gonosz hir.
Akárminő viznek legjobb a csendese.
Szegény ember szándékát boldog isten birja.
Vén embernek bor levese, kása pecsenyéje.
Munkával a vad is megszelidül.
Jobb a járt ut járatlannál, és a való valótlannál.
Van annak, a ki meg nem iszsza.
Széna-e vagy szalma? (Sükerült-e vagy nem? Jobb-e vagy roszabb? Fiu-e vagy lány? Ily kérdések helyett áll e km.)
Amint szokja, ugy fogja.
Könnyebb, amihez szoktunk.
Ne vedd el, a mit nem adhatsz.
Szeget szeggel.
A szem mindent lát, csak magát nem.
Veszedelem mutatja meg az embert.
Sok darab fa kivántatik egy szekér csinálásához.
Szegénység nem szerez kardoskodást.
Ki magasb széken ül, a fő helyet tartja.
Ha a szép szépen szól, még egyszer oly szép.
Czifra szolgáló: dologtalan asszony.
Ha borjait megeszed, keveset szántasz a szőkén.
Mely város pénzontó, veszni akar.
Törik, szakad, meg kell lenni.
Sok szónak sok az alja.
Verekedésnek veszekedés vége.
Összeeszik tücsköt, bogarat.
Több szem többet lát.
Szükség törvényt ront.
Nem győzi szuszszal.
Ha a szegényt szidalmazod, istent káromlod.
Hosszu zsák könnyen dül, a kurta felfordul.
Ha már fudogál a szellő, nem soká beáll a tellő.
Nagyurakkal is játszik a szerencse.
Jobb a vén árnyéka, mint az ifju kardja.