Azóta szaporodik a tolvaj, mióta sok a törvény.
Két szomoru is vigasztalhatja egymást.
Varga ne szóljon feljebb a kaptánál.
Több erősb egynél.
Kövérebb a szomszéd asszony ludja.
Egyenlő teher senki nyakát nem szegi.
Nem jó a tüzzel játszani.
Leesett az uborkafárul.
Más tollával dicsekszik.
Vak, ha sok aranya van, mégis nyomorult.
Kinek hol nem tetszik, máshová kivánkozik.
Nem illik szegényhez a nagy negédesség.
Legjobb törvény legroszabb erkölcsökből származik.
Szegényt a légy is jobban csipi.
Attól tarthat a jó vezér, hogy nem győzi nyakkal az ellenséget.
Szegénynek a szerencséje is szegény.
Szerencsésen tanul, ki más kárán tanul.
Szárazon járni a tánczot.
Vénebb a tiz parancsolatnál.
Néha egy szó egész háboru.
Apródonkint elfogy a tömött tárház is.
Gyujts rá: nem látszol oly szegénynek.
Ki a tengeren jár, tartson a szelekkel.
Kifogyott mint a Szekérné kobakja.
Forrásánál legjobb a viz.
Szereti huzni a más szénáját.
Szemnek minden, kéznek semmi.
Jobb az utnak feléről visszamenni, mint sem rosz helyre menni.
Isten tudja meg a tehén. (A falusi mester hosszu nadrágszijával megköté a tehén lábát, minthogy rugott, de a tehén elszakitá a kötelet és elvitte magával a mestert is. Ezt látván a pap, kérdé a mestertől: hová, hová? „Isten tudja, meg a tehén” felelé a mester.)
Csendes mint a temető.
Meg nem állja szerdék a nyársat, asszony a titkot.
Minden tehén a maga borját nyalja.
Az én szekerczémnek is van foka.
Szegénység nem szerez kardoskodást.
Se szeri se száma.
Lassu viz partot mos.
Tisztet a tehetséghez kell szabni.
Szakálos szolgának a szó is vereség.
Verekedésnek veszekedés vége.
Senki sem lehet tanu maga ügyében.
Nincs elős mente a szegény legénynek.
Nem kell minden szó szelének hitelt adni.
Nem vaknak való a tükör.
Egy virág nem hozza meg a tavaszt.
Rövid szó homályos szokott lenni.
Jövendölő szolgát mindenha kerüljed.
Dudolás szerint kell tánczolni.
Ó zsákba nem jó uj buzát tölteni.
Ha osztozás után is szeretik egymást: jó testvérek.
Ki mindenkire vigyorog, senkit se szeret.