Sajtó alatt válik a sajt.
Ki reménységgel él, ispotályban hal meg.
Jó szakács ritkán hal meg éhhel
Szánja meg isten a pogányt is.
Más sövénye alatt meghalni.
Kiki elégedjék meg a sorssal, melyben isten hagyta.
Egybegyültek a jó sültek.
Kinek semmie sincs, attól vette, akinek nem volt.
Soknak sok kell.
Akin a sor, menjen.
Aki szeret, rágalmaz.
Rosznak is idővel kell válni.
Mi savanyu nem volt, nem lehet az édes.
Jobb mindenkor sietni, mint egyszer elkésni.
Addig nyujtózzál, meddig a pokrócz ér.
Csunyább a csonka pipánál.
Ó szalonna jó a háznál.
Bazsarózsa, de csak rózsa.
Előbbvaló süveg a kontynál.
Pipával sem cserélnék meg vele.
Nagyur s kapás mind egy rakás.
Veszedelmes próba, jó iskola.
Reménység nyereség nincs mindig egy vágásban.
Uj seprü jól seper.
Nem lehet a sipolás sip nélkül.
Szép a rózsa, jó illatu, bökős a tüskéje.
A nagy pompa erszény koporsója.
Megbüntette a rákot: vizbe vetette.
Nehéz a megaggott roszat jóra forditani.
Szamár többre nézi cát az aranynál.
Rosz pora van, nem sül ki.
Prokátorra pöröd ha bizod, egy ingben hagy.
Az ő révin ment el. (Ő általa veszett el.)
Sólyom madárnak nem lesz galambfia.
Tarka barka, mint a szarka farka.
Jót vett tőlem, lábbal rug.
Nem mehet minden ember Rómába.
Néha többre becsülik a baglyot, mint a sólymot.
Hozzá szokott, mint rosz sövény a lyukhoz.
Teli pohár a tanács szaggatója.
Akkor legrosszabb a rosz, mikor magát jónak szinli.
Illik mint arany sarkantyu bocskorhoz.
A ki pénzes, kényes.
Sánta csak sántit, de a hamisat utóléri.
Hordd el a sátorfát.
Nem mind bünös, a ki rab.
Serényt int szorgalmatosságra.
Szamárbőgés, ebugatás nem hallik mennyországba.
Rózsa volt, kóró lett.
Nem hagyom hosszu pórázra.