Ritka mint a jó mostoha.
Maszlagot evett.
Hamar cselt vet az öreg nyul.
Mindig viszket a marka.
A minemü mosdót ők tartottak nekem, én is olyan kendőt nekik.
Sok álomszakasztást kiván a méltóság.
A nyakasnak nyaka törik.
Megverte a sok megáldj-isten.
Hess, másé, az udvartól.
Bár mint tapogasd, kopasz a mentség.
Itt is górétól garádjaig ér a mező.
Minden mesterségnek arany a feneke.
Nyulat látánk, nem lesz jó szerencsénk.
Becsületed sérted, ha méltatlant kéred.
Szomoru nap, fekete vásárnap.
Nyalakodónak macskagumi a csemegéje.
Néma mesterektől sok jót tanulhatni. (Azaz könyvektől.)
Gyönge mint a nyul nyaka.
Aki két nyulat üz, egyet sem vér.
Kövérebb a más ember szalonnája.
Kiki legjobban érzi a maga nyavalyáját.
Kétszer mér, egyszer vág.
Ha sáros a mosdó, olyan lesz kendőd is.
Inkább megtetszik mocsok egy tiszta ruhán, hogysem a fazékon.
Nem minden méreg keserü.
Ami meglett, azt helyén kell hagyni.
A ki megtér, idvezül.
Menyecskének, ha mézből volna, sem kedves napája.
Kilencz medvének egy vad körte.
Kifogyott mint mogyoró a tokjábul.
Meg kell lenni, mint a meghalásnak.
Más mód, más élet.
Egy nótát fuj.
Megmutatta kicsoda, micsoda.
Milyen mértékkel te mérsz, olyannal kapod vissza.
Nyelvében él a nemzet.
Mindenütt, mindent mindentül el ne végy.
Régi adósság annyira fölmegy, hogy utoljára el sem éred.
Apró tag a nyelv; de nagyot mozdithat.
Aki nyerni akar, föl is kell tennie.
Nagy mester a nyomoruság.
Ki egyszer a mézet megizleli, nehezen hagyja el.
Nem oda csap, a hova néz, mint a kancsal mészáros.
Ki más szájával eszik, maga éhen marad.
Másét nebántsdnak hivják.
Kék nadrágra vörös folt.
Mennél magasb a nap, annál kisebb árnyékot vet.
Az alkonyodó napot kevesebben imádják.
Ki üdején reá szánja magát, csak eltüri a nyomoruságot.
Idővel, szalmával a naszpolya is megérik.