Az én kardom sem hül hüvelyébe.
Lóra katona, tehénre hajdu.
Megtanitlak keztyűben fütyölni.
Adj kést, én is tudok kast kötni.
Későn főző, későn lakó.
Nem kása, ne fujjad.
Őt is megcsalta a kigyó almája.
Aki képiróságot akar tanulni, nem megy a kovácshoz.
Sokat kell türni még a királynak is.
Kevés kárban sem nagy a haszon.
Sok gyalázaton kell a kevélynek átmenni, mig megalázódik.
Áldott a sok kéz, átkozott a sok száj.
Szereti mint kecske a kést.
Hiába Kámba bucsura!
Oly kár a szegénynek egy pénz, mint a gazdagnak száz.
Káros bánkódjék.
Kattangkórónak ebkapor a barátja.
Kenyeret piritani. (A czigány fázott is, éhezett is, s midőn kérdeztetnék: enni vagy melegedni akarna-e inkább? felelé: én csak kenyeret szeretnék piritani.)
Akármely dolognak szapora előmozditása megérdemel egy pár keztyüt.
Kevélynek orvossága a lealázódás.
Feszitsd ki melled, mint a kertajtó.
Másutt is jó kenyeret enni.
Ha kezedet mindig kebeledben tartod, meg nem gazdagodol.
Ha a kerék csikorog, kocsis itta meg a háj árát.
A kéz sem jó a kés sem.
Csipi a kenyeret, a szelést restelli.
Kétségbesni bolondság.
Annál jobb a kenyér, mennél több a szeme.
Kezet foghatnak. (Hasonlók.)
Kettőt nem jó a macska farkára kötni: álmot és gondolatot.
Gyermek szokott ölre, ember szokott kardra.
A király sincs bu nélkül.
Kazalban tűt keres.
Nem ugy kelt föl, a mint lefeküdt.
Legkedvesebb, amit önként adnak.
Ki későre házasodik, későre bánja meg.
Kevés nem árt, sok nem használ.
Nem nyer a kemencze mellett ülő koronát.
Jobb kéz a balnak segitője.
A katonának olcsó a vére.
Hosszára szelt kenyér higan sült tyukmonyhoz.
Nem a sok dudaszó, hanem a sok kapa termeszti a szőlőt.
Kebelében keze, egymás mellett lába.
Kettőt utál a ház: haragot asztalnál, csevegést konyhánál.
Kényes, kelevényes.
Vén katona gyakran megveri az ifjat.
Nem a kert alatt van.
Kevélység lenyomja szerencse tengelyét.
Megy a kerék, ha hájazod.
Még kánya sincs, már furja a bort.