Hagyd a jámborra, mi tehető legyen.
Ki nem hazud, hamar hisz.
Könnyü ellőni a madarat, ha röptében egyenes utat tart.
Fényes igéretnek kevesebbet higy.
Példás lator is szereti a jámbor nevet.
Szokást vesz fel a ló, ha rá nem ütnek.
Semmi haszon munka nélkül.
Alvó oroszlánnak jajgat a költője.
Minden hegynek szokott lejtője is lenni.
El nem éri a husvéti bárányt.
Vajmi nehéz soká jónak lenni.
Kifogy mindenéből, mint a koldus az énekből.
Ki más gonoszát keresi, ő maga vesz belé.
Menyem nem leányom, vőm nem fiam.
Likon kivül jó alkudni.
Megtanitlak keztyűben fütyölni.
Kecskérül gyapjut, kerecsenbül hattyut.
Ha isten akarja, kapanyél is elsül.
Panaszos ételtől csak a kocza hizik.
Hirmondó sem maradt.
Döglött méh nem ad mézet.
Ki a szomszéd lepedőjét nem őrzi, maga lazsnakját sem becsüli.
Nagy kanállal eszik.
Kitöri az igaszeget.
Zabált lónak egere nő.
Nagyobb hire volna… (Csekély gunynyal tagadó km.)
Egy nap nem a világ.
Két éles tőr nem fér egy hüvelybe.
Hátul van a sebe: vitéz katona volt.
Ki magasról néz le, hamar szédül feje.
Félénk katonán a mellvas is reszket.
Nem áll meg nyárson a keszőcze.
Lónak négy lába, mégis botlik.
Megverte a sok megáldj-isten.
Magyarnak kalács, németnek korbács.
Homokból nem fonsz ostort.
Ifju asszonyon, malmon gyakori az igazitás.
Milyen a mosdó, olyan a kendő.
Mondd ki magyarán, hadd tudjuk mi is.
A nap sem fog rajta. (Tartósan szép.)
Kecskelábra kapott.
Lementével dicsérd a napot.
Hol nincs, isten se vesz.
Ki veszni indult, annak a légyviz is árt.
Kicsi lángnak nem nagy a világa.
Nem gondol a jobbágy ur dolgával.
Legnehezebb az igaz szó.
Sok kis viseli a nagy nevet.
Jó mértéket tartani.
Neki is orra alatt a szája.