Tél, tavasz, ősz, nyár, tarka lovon jár.
Köhents egyet, talán torkodra jő.
Zsidó is szereti Máriát körmöczi aranyon.
Igéret nem tesz adóssá.
Mész, bors, csuklya sok roszat elfedez.
Senkinek sincs homlokára irva, mi lakik benne.
Lazsnakosnak pokróczos a társa.
Hátra van még a medve. (Azaz a főmulatság, az egyszeri paraszt szerint, ki szinházba menvén, elunta a sok beszédet hallgatni, s felkiálta: hadd jőjön a medve! mivel ő nem várt egyebet medve komédiánál.)
Nem jó kifititott kártyával játszani.
Szines kendő egy szint sem mutat igazán.
Még senki sem harapta el maga orrát.
Nem hólyag, hogy felfujják.
Kerüli mint a meleg követ.
Koszos gyülöli a párlugot.
Átkozódik mint a kereketört kocsis.
Kazalban tűt keres.
Madarász sem hint többet a tőrbe, hanem amennyivel oda csalhatja a madarat.
Feladták neki az utolsó kenetet.
Feszitsd ki melled, mint a kertajtó.
Lógatja lábát, mint a kinek semmi dolga.
Lidérczet imád, csakhogy pénzt hozzon.
Bolond likból bolond szél fu.
Észbül, pénzbül áll a kereskedés.
Senkinek sincs homlokára irva a holnapi nap.
Ha szük a konyha, minden falat jó izű.
Nem adna egy kontyot egy koronáért.
Nagy erkölcs után sántit az irigység.
Bekapta, mint kutya a legyet.
Legtöbb van a világon orvos, bolond és tanácsadó.
Kapálj kurta, pénzed lesz; fonj szajha, inged lesz.
Mihez közöd nincs, igazságod sincs.
Holló volt, hattyu lett.
Nem hegedüszóval kormányozzák az országot.
Jót vett tőlem, s lábbal rug.
Háztüz látni.
Közönséges nyavalyát könnyebb eltürni.
A jó kakas ritkán kövér.
Hét tél, hét nyár választja meg a házasságot.
Őszi macska, tavaszi menyecske nem sokat ér.
Az idő néha anya, néha mostoha.
Roszabb a hátramenésnél.
Nem mindenkor lesz ám macz, macz.
Bal oldalán alszik el.
Kapufától vesz bucsut.
Lassan jő az isten, de ugyan elérkezik azért.
Igen fél király udvarbirótul.
Szegény legény gazdag városban.
Nem vagyunk egy kenyeren.
Csak a vajasát eszi a kásának.
Kényesség nem esik sanyaruság nélkül.