Osztozás próbálja meg a jó atyafit.
Egy ingben, gatyában sem fázik az ember, csak idő legyen hozzá.
Föltette az Orbán süvegét. (Jelent borosat, rátartót.)
A moslékot disznóra hagyd.
Vörös, mint a Judás haja.
Elmult, mint a löki vásár.
Nem sokat tehetni föl oly leány szüzességéről, ki mindig a katonák után jár.
Nem a ki akarja, hanem a kinek isten adja.
Nagy nyavalya a szerelem.
A méreg csak méreg arany pohárbul is.
Elég nyavalya, mikor egyik ott éri a másikat.
Kent kerék könnyen szokott menni.
Lopott lórul tenger közepén is leszállitanak.
Ha magyar kenyeret eszel, becsüld meg a magyart.
Ugy kért, ugy kért, majd lement a bőr a térdiről.
Koldustól nem kérnek adót.
Ne örülj a hamis majorságnak.
Közelebb az ember magához.
Termetes mint a komlókaró.
Korán házasodol, korán bánod meg.
Jobb ma egy, mint holnap kettő.
Nyulat látánk, nem lesz jó szerencsénk.
Elásott kincsben kicsi haszon.
Enyves kezü.
Ki kardot köt oldalára, vasat várhat a lábára.
Mi nélkül ellehetsz, mástól ne irigyeld.
Ha nincs furó, kalapács, nincs a purdénak kalács.
Én metszőkésről szólok, ő kapát emleget.
Adj kést, én is tudok kast kötni.
Ó hordóban uj bor, két kár lesz belőle.
Hátra van még a fekete leves. (Hátra van még a dolog nehezebb része; mikép Tökölivel történt, ki 1685-ben ebéden levén a nagyváradi török basánál, a mint sült után fel akart kelni az asztaltól, ezen szavakkal marasztatott: hátra van még a fekete leves, vagyis: kávé. – Mert ugy volt már előre kicsinálva, hogy kávéivás után azonnal […]
Megnő a leány, ha pad alatt is.
Holnap után, kis kedden, borjunyuzó pénteken.
Észbül, pénzbül áll a kereskedés.
A nap sem fog rajta. (Tartósan szép.)
Horogra akadt.
Ki magasról néz le, hamar szédül feje.
A ki megtér, idvezül.
Válik más a falu kanja helyett.
Se el ne hidd magad, se kétségbe ne essél.
Egyenlő osztály nem támaszt hadat.
Leányvásárnak táncz a vége.
Ha most igazat mondasz: a légy is madár.
Ki istenben bizik, meg nem csalatkozik.
Zsidó is szereti Máriát körmöczi aranyon.
Hamis keresmény kincse nem száll harmad örökösre.
Egy férges mogyorót sem adnék érte.
Uti czifra, házi ronda.
Lelkével is adós, az is az ördögé.
Meghozta az igaz kenyér. (Olyan sorsra jutott, minőt érdemelt.)