Ha kell, menj magad, ha nem kell, küldj mást.
Amit a ház ellop, elő is adja.
Mentéjének prémje is kimutatja a kevélyt.
Későn indulsz, későn érsz.
Fényes igéretnek kevesebbet higy.
Itt is górétól garádjaig ér a mező.
Nagyobb csuda, ha egyszer eszterhára száll a lud, hogysem napestig ott sétál a kakas.
Rest ló kövérebb.
Roszabb a hátramenésnél.
Szép dolog az a „jöszte”, de nem tudod, mire.
Hátul köti a lovat.
Elvéti a lépést.
Bolond mesternek ritka okos tanitványa.
Ludtól tanul a liba.
Rosz hir szárnyon jár, a jó alig kullog.
Ménló ritkán rugja meg a kanczát.
Fogadott lónak rövidebb a mérföld.
Mindig azon lovagol.
Sással födött házban bátorságos aludni.
Nem hosszu a nap, kinek sok a dolga.
Ludak törvénye: kiki magának.
Ő is ember, lelkétől megválva. (Azaz ember, de a lelke nem emberi: gonosz, ördögi.)
Ki keveset kiván, kevéssel beéri.
Se el ne hidd magad, se kétségbe ne essél.
Hazud mint a bomlott óra.
A döglött oroszlánt szamár is rugdossa.
Jó a hosszu kolbász és a kurta predikáczió. Sz.
Ha minden molnárt, a ki lop, felakasztanának, kifogyna a mesterség.
Kis kutya nagy koncz.
Csak a levegőt rontja. (Azaz éretlent, esetlent beszél.)
Jól forog a malma.
Soha nem mond a koldus eleget.
A hol nyaralt, ott teleljen.
Keveset iszik, de sokszor.
Megrázlak, mint Jézus a vargát.
A sütés liszten is elmulik.
Hagyj valamit a leányok asztalára is.
Se hossza se vége.
Jól kapált kiskert második mészárszék.
Kutya se ugatja.
Mikor szük a kenyér, nem sok sajt hever a rácson.
Erőtlen, mint a bőrehagyott kigyó.
Az én kardom sem hül hüvelyébe.
Elfelejtette mint a megholt.
Szerencsés ház, melyben megavasodik a szalonna.
Lovat is ad isten a jobbiknak.
Zörög mint macska az üres katlanban.
Rajta hagyni keze szenyét. (Azaz nyomát; jelent ügyességet.)
Kutyabarátság, marhaszaporaság hamar oda van.
Kinek nem inge, ne vegye magára.