Ne adj bort az ostobának: hallgatni fog.
Ifju ember szándéka titkos ösvény.
Kent kerék könnyen szokott menni.
Félti az irhát.
Ez már igazán Mátyás király igazsága.
Eltört a mécses.
Lopott lórul tenger közepén is leszállitanak.
Rosz kántort is megszok a falu.
Ha nyelvvel tüzöd rá, karddal se fosztod le.
Tul van már az innenen.
Kap az, a ki nem restelli.
Nem a sok dudaszó, hanem a sok kapa termeszti a szőlőt.
Soha nem mond a koldus eleget.
Nem mind kereszt, a mit annak tartunk.
Azt is tudja, mit sugott felesége fülébe Mátyás király.
Roszul fog ott főni lencséje.
Kiki örömest hallja maga dicséretét.
Egyik idő a másiknak ellensége.
Messzünnen jöttnek szabad hazudni.
Nadragulyát evett.
Nosza eb után komondor.
Nehéz a konyhalónak meghizni.
Hopon maradt.
Korán házasodol, korán bánod meg.
Kotyog, mint az üres kulacs.
Ledől mint Máté tehene.
Senki sem lehet kereszt nélkül.
Ne itélj, hogy ne itéltessél.
Jobb az isten ölte, mint az ember vágta.
Egynek nyeresége másnak vesztesége.
Terem a konkoly, ha nem vetik is.
Sűrűn vetik a jót, de ritkán kel.
Kettőt nem tanácsos elvenni: vén asszonyt pénzeért, ó kocsit vasaért.
Elég nyavalya, ha vagyon, s nem tudni hol.
Megjöttem én már onnan.
Ki madarat tart, ganéj a fizetése.
Igér az orvos, de nincs rá hatalma.
Nem sok pálmája van a here embernek.
Az egy madártejen kivül mindene van.
Sokra mehetne az ifju, ha eszével mindenkor tudna élni.
Fehér a ház, fekete a kenyér.
Kettőt nem lehet az országból kiirtani: pört és adósságot.
Olajat önt a tüzre.
Akad kasza kőre.
Nagyja után apraja is elkel.
Ki veszni indult, annak a légyviz is árt.
Heti bére hat nap, a hetedik ráadás.
Kolomppal madarat.
Süt a napfény, de a kenyeret még sem sütheti meg.
Minden hegynek szokott lejtője is lenni.