Ki mit nem akar, talál okot reá.
Enyves kezü.
Napot nyugodva dicsérj.
Nem ki mondotta, de mikép mondotta.
Hol nincs, isten se vesz.
Ki egyszer a mézet megizleli, nehezen hagyja el.
Hadd istenre dolgodat, buból vigasztalást hoz.
Busuljon a ló, elég nagy a feje.
Egy vén leány annyit ér, mint egy megirott s el nem küldött levél.
Két malomban őrölnek.
Kasza is becsap a tilalmasba.
Hamar munka, ritkán jó.
Látod-e hogy kinálgatja? (Sántára mondják.)
Könnyü jó marhának árosát találni.
Jó lónak zabla kell, nem ostor.
Szebb az elesett, mint a megszökött katona.
Nem illik minden mindenre.
Mérték után jó a szabás.
Annak is sok tarka macskája van.
Pap vagy kalap.
Nem is magyar: nótája sincs.
Még lovad sincs, már kantáron busulsz.
Roszul fog ott főni lencséje.
Négy vájja mindennap az erszény fenekét: rosz óra, rosz malom, ó kocsi, vén szőlő.
Kazalban szénája.
Ki mit kiván, azzal álmodozik.
Ugat a kutya, de a szél elhordja.
Rá sem néz a lencsére.
Likon kivül jó alkudni.
Ne arra, kurta, a buzába.
Malomban hegedülni.
Ha nyelvvel tüzöd rá, karddal se fosztod le.
Szent Mihály után, ha harapófogóval huznák is a füvet, még se nő.
Ellehet a koldus egy ház nélkül.
Hátán háza, kebelében kenyere.
Hamarább válik jóbul rosz, mint roszbul jó.
Fehér mint a liliom.
Kőhöz legyen mérve.
Nem sok mentség kell az igazsághoz.
Helyén keresd, feltalálod.
Rosz lélekismeret lidérczczel álmodik.
János pap országa. (Képzelt világ.)
Feláll, mint a kutyafark.
Hazud mint a kalmár.
Ki istenben bizik, meg nem csalatkozik.
Kecskét szakállárul, szamarat füléről.
Borsot törni az orra alá.
Oroszlánt ijesztgetsz árnyékkal.
Jó lélekismeret nem fél száz prokátortul.
Elől kopasz: okos kopasz; hátul kopasz: bolond kopasz; felül kopasz: koros kopasz.