Ki nem akar élni, akaszsza fel magát.
Gazdag akkor eszik, mikor akarja, szegény, mikor kaphatja.
Szénára szokott bika eljő holnap is.
Képet nem arany, hanem imádás tesz bálványnyá.
Gazdag hizik, szegény bizik.
Nem használ az arany, mig a föld gyomrában hever.
Jaj nekem egyedül, senki sem hegedül.
Szabadon jár mint a csősz lova.
Farkas után a holló is élni akar.
Sok bárányt elvisz addig a farkas, mig verembe kerül.
Nem fogják hahotával a madarat.
Bor és pénz tartva tart, költve fogy.
Ugy reszket mint a részeg borju.
Jobb egy erszény, mint két barát.
Parányi bimbó, nagy gyümölcs.
Bibor, bársony, vendégség: jobb egy napi egészség.
Korán virágzó fának ritkán eszel gyümölcséből.
Nem mint akarnók, hanem amint lehet.
Könnyebb az acélt eltörni, mint meghajtani.
Erdő nincsen zöld ág nélkül.
Késő a bort akkor kimélni, mikor anyjára szállott.
Füzfa hegedühöz nád vonó illendő.
Nem kell a bátornak biztatás.
Más szemében meglátja a szálkát, magáéban nem a gerendát.
Nem jó verébnek a fecskével pörlekedni; a fecske elröpül, a veréb itt marad.
Égnek ereje is cselekszik, de nem kényszerit.
Kiki magával hordja a kisbirót.
Embernél a munka, istennél az áldás.
Nyugtalan, mint a fing a fürdőben.
Busul, mint a kivert bika.
Lépve megy az ember czégéres gonoszra.
Gyomra fáj a betegnek, s fogát huzza.
Szép ott adni, a hol senki se kér.
Csekély dolog: gombház, ha leszakad, lesz más.
Magához hivja az akasztófa.
Életrevaló ember nem fekszik a fülin.
Rosz fiu apja koporsójának utolsó szege.
Mi borital közben esik, borba kell azt irni.
Rongyos dolmányban is van okos legény.
Árva mint a gerlicze.
Kurta mint a barátgatya.
Aki itten tulok, Bécsben sem lesz csacsi.
Amint üszögölöd gyopárod, ugy ütsz belé.
Beteg embernek imádsága sem egészséges.
Csata után okos a magyar.
Asszonyt, vásznat ne végy gyertyavilágnál.
Az él soká, a ki jól él.
Csirke csipog a nád alatt.
Bot nem fegyver.
Szapora mint az ebkapor.