Nem ér egy hajitó fát.
Fürj is megszokja a sarlót.
Ebnek eb a fia.
Minden édesnek van valami keserüje.
Okos borbély nem gyógyit minden sebet egy irral.
Ott ad isten esőt, ahol akarja.
Nagy feneket keritni valaminek.
Szép dolog, mikor száj és sziv egyetértenek.
Isten is a bátor katona mellett hadakozik.
Nincs szerencséje hozzá, mint cigánynak a buzavetéshez.
Rühöt vakar, ki a gonoszt dicséri.
Annyit ér mint a régi két garasos.
Csepün csomót, tojásban gőzt keres.
Egyik tizenkilencz, másik egy hián husz.
Száraz égből mennykő.
Az leszen baráttá, ki egyéb módon el nem élhet.
Eb sem venné fogára, a mit mond.
„Hallgass” olyan dolog, kiben sok jó forog.
Nosza eb után komondor.
Jobb a forrásbul, mint a folyásbul.
Tál, fazék összezördül, hogy ne az ember.
Embernél a munka, istennél az áldás.
Terem az ember, mint a subagallér.
Meghuzta magát, mint Guta mellett a mennykő.
Cérnaszál nem hajókötél.
A szalonnát ha egyre füstölik sem lesz belőle derellye.
Ki gyakran gondolkodik a halálról, hamar megveti azt.
Aki verekedni akar, könnyen talál botra.
Ha nagy füle volna, épen csacsi lenne.
Fühöz, fához kapaszkodik.
Kicsalná tehénbül a borjut.
Hol az érzékenység nyertes, vesztes a nyugalom.
Nehéz kenyér az árvaé.
A hamisságot hamisságnál egyébbel senki be nem boronálhatja.
Ma is akkora árnyéka, mint tegnap.
Nem gyermek kezébe való a kés.
Oly czifrán öltözik, mintha Csicsóba készülne.
Farkas ha koplal, sem cserél a kalmár ebével.
Az ebre nem vetnek hámot, a gondolattul sem vesznek vámot.
Mesztelen csonton veszekednek.
Akár eb, akár kutya, egy az.
Hamis embert elébb megfogják a hamisságban, mint sánta ebet a lopásban.
Igaz barátságot nem bográcsban főzik.
Sok petrenczébül válik a jó boglya.
Mocskos beszélgetés erkölcsvesztegetés.
Fábul csinált vas karika.
Bujaságot üző soha bölcs nem lehet.
Nem mind bors, mit a kalmár ebe hullat.
A beteg mig piheg, mindig remél.
Ajándék megvakitja a birót.