Utczán fodros, otthon rongyos.
Nem sokat ugrándozik az éh borju.
Nyomorult gazda, kit a szolga tanit.
Nem gyorsaké csak a futás.
Frisen jár mint egy ur.
Adjad uram, de hamar.
Farkasfogra kelt. (Örökre elveszett.)
Hol jámbor személy nincs, balkörmü a tánczos.
Csakugyan megvékonyodik az ember, ha gyakran faragják.
Vess az ebnek, nem harap meg.
Ki el nem esett, nem szükség hogy felkeljen.
Hol láttad, hogy fösvény fösvényt szeressen.
Hallgat mint süket disznó a buzában.
Kimarkolja a dohányt más zacskójából s magáéba teszi.
Jobb néha kora halál a hosszu életnél.
Dologra szegődik a szolga.
Eb sem irigyli ebnek a konczot, ha nincs.
Mig a fü megnő, ördögé a ló.
Csalással disznó sem hizik.
Nem hinak engem hamarnak.
Bolond ki egy zabszemért lóba bujik.
Nevet mint a boltos kutyája.
Dunába hord vizet.
Pénzes ládát, pinczét jó csukva tartani.
Akkor még Ádám is kis inas volt.
Szerencsés csillag alatt született.
Nehéz a bárányt farkas szájábul kivonni
Nyugtalan, mint a fing a fürdőben.
Ki sok zabáló csütörtököt tart, hosszu böjtre szorul.
Disznón gyapjat keres.
Ki utfelen épit, sok mestere van.
Vad fátul nem lehet jó gyümölcsöt várni.
Hideg mint a farkasorditó.
Bor nélkül szegény a vendégség.
Adós embernek sokszor kell hazudni.
Csufolódást legjobb hevenyében félbeszakasztani.
Otthon kedvére nevelt gyermek végre borjuból ökörré válik.
Egy harc nem győzelem.
Ki csinált, hogy be nem szegett?
Jó bor hosszu meséje az iszákosnak.
Kár a hitvány éneket ujra kezdeni.
Szegényből lett gazdag, hamar elhiszi magát.
Kevély koldus, tudatlan pap, félénk katona mit sem érnek.
Kiki maga lába alá vágja a forgácsot.
Akasztófa senkit se hí, mindenkit elfogad.
Forintja sincs, ezerekről beszél.
Jó helyre tette gatyáját.
Nem győzi czérnával.
Cserepén ismerem, minemü fazék volt.
Ki bolonddal kezdi dolgát, végre maga is megesztelenül.