Ha szemérmes is az asszony, ne bizd idegen kézre.
Tulajdon gunyhó jobb a más palotájánál.
Ki keményen fej, vért ereszt.
Én fehéret kérdek, te feketét mondasz.
Egér nem fér lyukába, tököt köt a farkára.
Minden dolog harmadikban válik meg.
Kár után késő a busulás.
Hamar lett, roszul lett.
Elég sok az ember, de kevés a jámbor.
Adjon isten három e-t. E szet, e rőt, e gészséget.
Halál nem változik ezüstön, aranyon.
A bu sem tart örökké.
Ki ártani akar, nem fenyegetőzik.
Ha „HA” nem volna, minden szegény gazdag volna.
Teli van kincscsel, mint a Csizió jövendőléssel.
Csepün csomót, tojásban gőzt keres.
Nem illik bolondhoz ékesszólás.
Kisebb gondom is nagyobb annál.
Ott ad isten esőt, ahol akarja.
Fülét sem fogja a dolognak.
Nem singgel mérik az embert.
Kiki legjobban tudja, hol szorit csizmája.
Akár eb, akár kutya, egy az.
Egyik gubás, másik subás.
Egy bolond oly követ dob a kutba, hogy száz okos sem birja kivenni.
Maga gazos, mást rostál.
Törd meg a diót, ha bélét meg akarod enni.
Elveszti sirását, ki biró előtt jelenti siralmát.
Ki el nem esett, nem szükség hogy felkeljen.
Elfelejtésnek, nemtudásnak egy a fizetése.
Sok a csillag, de föl nem ér egy nappal.
Zöld ágra jut.
Ég nyelte, föld nyelte: elveszett.
Jobb szegényül élni bátran, mint gazdagul félelemmel.
Megérdemli, hogy posztóba varják a fejét.
Megvonja magát, mint a téli csiga, hajlékában.
Fejét keresni a dolognak.
Ha feje nem volna, mégis fejes volna.
Száraz gáton nem sok vámot szedhetsz.
Ki utfelen épit, sok mestere van.
Kemény dióba harapott.
Szegényt az ág is huzza.
Nem él a farkas pénzzel.
Pipád, puskád, órád, feleséged senkire se bizd.
Száraz égből mennykő.
Hadviselő ember a bort távoztassa.
Bölcs ember mindenütt otthon van.
Jól tud szántani a cigányok lován.
Záratlan kapu a gyermek szája.
Halál kutyái ugatnak ki belőle.