Nehéz a bárányt farkassal összebékéltetni.
Könnyü a jó borbul eczetet csinálni.
Csufolódást legjobb hevenyében félbeszakasztani.
A bokor a tolvajt is befogadja.
Esendő az ember, hajlandó a pendely.
Idején kitetszik, mely fából válik bot.
Fáradtság bér előtt jár.
Nemes elmének visszatetszik a szolgálat.
Ő is járt Debreczentől Kisváradig.
Kemény dióba harapott.
Arany sárban is csak arany.
Ebre bizni a hájat.
Erdőt szánt, gyepüt sem szánthat.
Ütik az ebet, hadd tanuljon a kölyök.
A fü növését is hallja. (Igen sokat tud, igen bölcs.)
Mozgasd a füled, ha mit akarsz.
Asszonyok fegyvere fenyegetés.
A gazdagnak egere is kövérebb.
Hamarább forr vize, mint a csirkét megfogta.
Nincs oly bölcs, kit a bor meg nem bolondit.
Az vész a harcon, aki elül megyen.
Sok beszéd nehezen készül meg hazugság nélkül.
Üstökén kell ragadni az alkalmat.
Jó bor, pénz, szép asszony, embert kiván őrzésre.
Apróbul sok kell.
Hét puszta faluban sincs párja.
Jó ágyat vetett magának.
A gazdag könnyen lel barátot.
Fösvény kivánsága aranyos szegénység.
Aki hától marad, csukja be az ajtót.
Lábhoz szokott bocskor jobb a legujabbnál.
Amely gyermek megijed, anyja ölébe siet.
Lehányja szőrét a farkas, de bőréhez igen hozzá szokott.
Könnyebb az asszonyt tánczba vinni, mint ránczba szedni.
Tudja: kinek mi fő fazekában.
Más kezével kaparja ki a tüzes gesztenyét.
Boldog, ki más kárán tanul.
Ha mézet akarsz gyüjteni, a fecskefiakat meg ne szenvedd házad körül.
Ha a juh szomoru, dögrováson van.
Ebül gyült szerzéknek ebül kell elveszni.
Levelek után végre a fa is leesik.
Azt gondolja, ő első személy a szentháromság után.
Vad a szelid gyümölcs is, mig meg nem érik.
Hol gyáva az apó, anyó nevén hiják a fiukat.
Vakon fu, hadd fujja ki magát.
Nem minden sövény alatt terem a szarvasgomba.
Barát beszél böjtről, de hasa teli van.
Asszonyverésből ember nem sok becsületet nyer.
Akkor örül a csizmadia, mikor fáradt muzsikust lát.
Bocskorban kell keresni és csizmában költeni.